جایگاه رمز در اندیشه سهروردی بر اساس کتاب «حکمه الاشراق»

رمز و سمبول در نگاه سهروردی متفاوت با نگاه متفکران جدید است که رمز را امری قراردادی می دانند. زبان رمزی در نگاه اشراقیان بیان حقیقت می کند. رمزها رقیقه ای از حقایق عالم علوی هستند که قنطره و پنجره ای رو به سمت بالا می گشایند. رمزها در بیان این حقایق شدت و ضعف دارند، و به عبارت دیگر مقول به تشکیک هستند. سهروردی علاوه بر کتاب های داستانی که مشتمل بر رمزهای مختلف است، کتاب های حکمی نیز دارد که مهمترین آنها کتاب «حکمه الاشراق» است. این کتاب، چنانکه از نامش پیداست، تنها کتابی فلسفی نیست بلکه در حقیقت کتاب حکمت ذوقی است که عمدتا با زبان نور و ظلمت بیان شده است. این کتاب مملو از رمزهایی است که سهروردی در این کتاب به ودیعه گذاشته است، تا اهلش از آنها مطلع شوند. به عنوان مثال، حکیم اشراقی از نور و ظلمت، طلسمات، صنم، آینه، عالم مثال و غیره صحبت می کند که هر یک را بار معنایی ویژه ای است. سعی ما در این تحقیق، طرح بعضی از رمزهای سهروردی در این کتاب و رمزگشایی آنها است