بررسی تاثیر تحریک شنیداری ناملایم با شدت متفاوت بر تعادل ایستای کودکان فلج مغزی اسپاستیک 5 تا 12 ساله در تهران

هدف اختلال در کنترل تعادل به عنوان عامل اصلی اختلال در کارکرد کودکان فلج مغزی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تحریک شنیداری ناملایم بر تعادل ایستای کودکان فلج مغزی اسپاستیک 5 تا 12 سال تهران است.
روش بررسی در این مطالعه توصیفی تحلیلی 20 کودک فلج مغزی اسپاستیک (12 دختر و 8 پسر با میانگین سنی 03/2±10/7 سال) شرکت کردند. نمونه گیری به شکل آسان و از جامعه در دسترس صورت گرفت. در این مطالعه کودکانی با تشخیص فلج مغزی اسپاستیک توسط متخصص مغز و اعصاب، سن تقویمی 5 تا 12 سال، قرارگرفتن در سطح I یا II بر اساس سیستم طبقه بندی حرکات درشت، توانایی فهم دستورات شفاهی، توانایی ایستادن مستقل حداقل برای 30 ثانیه، قوام عضلانی 1 تا 3 در ناحیه مچ پا بر اساس معیار تعدیل یافته آشورث، وارد شدند. این کودکان با بروز اختلال بینایی یا شنوایی و حمله تشنجی از مطالعه خارج می شدند. ابزارهای استفاده شده در این مطالعه شامل صفحه نیرو، پرسش نامه اسپارکل و معیار تعدیل یافته آشورث بودند. صفحه نیرو، برای بررسی تعادل ایستا، پرسش نامه اسپارکل برای تعیین سطح عملکرد هوشی و معیار تعدیل یافته آشورث برای تعیین میزان شدت تون عضلانی در کودکان فلج مغزی استفاده شدند. اطلاعات مربوط به تغییرات مرکز توده بدن با دستگاه صفحه نیرو مدل 9286A کیستلر ساخت کشور سوئیس تحت فرکانس 100 هرتز و نرم افزار 12-0-Bioware 4 اندازه گیری شد. تمامی شرکت کنندگان در وضعیت ایستاده و با چشم باز ارزیابی شدند. هر کودک با پای برهنه درحالی که دست هایش کنار بدنش بود، روی نقاط نشان دارشده به مدت 30 ثانیه روی صفحه نیرو می ایستاد که یک بار با پوشش سخت و یکبار با پوشش نرم فرش شده بود و به عکس منظره ای نگاه می کرد که در فاصله دو متری و دقیقا روبه روی او قرار داشت. سپس تحریک شنیداری ناملایم با دو شدت متفاوت (بالا و پایین) از پشت سر کودک پخش می شد. مدت زمان انجام هر تکلیف 30 ثانیه بود و سه بار تکرار می شد. چهار تکلیف شامل ایستادن روی سطح نرم با تحریک شنیداری ناملایم شدت بالا؛ ایستادن روی سطح نرم با تحریک شنیداری ناملایم شدت پایین؛ ایستادن روی سطح سخت با تحریک شنیداری ناملایم شدت بالا؛ و ایستادن روی سطح سخت با تحریک شنیداری ناملایم شدت پایین بود. کودک اجازه داشت در فواصل مناسب (بعد از هر سه بار تکرار) بین تکالیف استراحت کند. داده ها برای هر کودک سه بار، هر بار به مدت 30 ثانیه و با فرکانس 100 هرتز ثبت شدند. داده ها در نرم افزار متلب نسخه R2010a تحت فیلتر پایین گذر پردازش شدند. سپس برای مقایسه تاثیر تحریک شنیداری ناملایم در شدت های بالا و پایین بر سطوح نرم و سخت با چشم باز و در حالت ایستاده بدون حرکت، سرعت جابه جایی و تصویر سطح پایه در صفحه قدامی خلفی ابتدا نرمالیته داده ها با روش شاپیرو ویلک محاسبه شد. سپس به روش آماری t زوجی در نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه وتحلیل شد. سطح معناداری برای تجزیه وتحلیل داده ها 05/0>P در نظر گرفته شد.
یافته ها تاثیر تحریک شنیداری ناملایم با شدت بالا در هر دو حالت ایستادن روی سطح نرم و سخت بر روی سرعت جابه جایی در صفحه قدامی خلفی و تصویر سطح پایه در صفحه قدامی خلفی معنادار بود (001/0>P) ، اما تحریک شنیداری ناملایم با شدت پایین در هر دو حالت بر روی تصویر سطح پایه در صفحه قدامی خلفی (380/0=P) و بر سرعت جابه جایی در صفحه قدامی خلفی (722/0=P) تاثیر معناداری بر کنترل تعادل ایستا نداشت.
نتیجه گیری بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، تحریک شنیداری ناملایم با شدت بالا روی سطوح سخت و نرم صفحه نیرو در وضعیت چشم باز در میزان سرعت و تصویر سطح پایه صفحه قدامی خلفی و در برهم خوردن تعادل ایستای کودکان فلج مغزی اسپاستیک دوطرفه تاثیر دارد. بنابراین می توان در طراحی برنامه های تعادلی تحریکات شنیداری با شدت بالا را بر سطوحی با درجات متفاوت سختی در نظر گرفت.