مدلسازی و سیاست گذاری نظام نوآوری فنی-بخشی در صنعت پتروشیمی با رویکرد پویایی شناسی سیستم ها

سیاست گذاری علم و فناوری به سیاست هایی اتلاق می گردد که رسیدن فناوری به بازار، رسیدن ایده به ثروت و بهره برداری از فناوری را تسهیل می نمایند. اجرای سیاست های توسعه علم و فناوری در هر کشور از طریق تقویت شرکت های دانش بنیان و موسسات پژوهشی نقش موثری در افزایش کارآفرینی و رشد تولید ناخالص داخلی خواهد داشت. بدین منظور تمرکز این پژوهش، بر رویکردهای نظام نوآوری صنعت پتروشیمی، یکی از ارکان مهم سیاست گذاری علم و فناوری، قرار دارد. پویایی شناسی سیستم ها برای مدلسازی نظام نوآوری فنی-بخشی در صنعت پتروشیمی استفاده گردیده است تابتوان با نمودارهای علی این رویکرد پویایی شناسی سیستم، حرکت موتورهای پیشران پتروشیمی را براساس موتورهای فناوری های پتروشیمی تحلیل کرد و همچنین مدلی برای سیاست گذاری علم و فناوری ارائه نمود. نتایج بدست آمده از اعتبارسنجی مدل نشان دهنده عملکرد قابل قبول کلیه کارکردهای نظام نوآوری (بیش از 85%) می باشد. سپس 4 سناریو برای اعطای پاداش توسط صنعت به هریک از فناوری ها پیشنهاد گردیده است. در نهایت نتایج حاصل از تحلیل سناریوها برای اعطای پاداش توسط صنعت به واحدهای فناورانه، حاکی از آن است که صنعت بایستی پاداش های خود را به صورت موزون و براساس عملکرد هر فناوری به آنها اختصاص دهد تا در نتیجه آن سود صنعت افزایش یابد.