کیفیت نهادی، افزایش سهم بانک های خصوصی و ثبات نظام بانکی در ایران

ثبات بانکی یکی از مباحث مهم در هر نظام مالی به شمار می رود. یکی از عوامل تاثیرگذار بر ثبات نظام بانکی، افزایش سهم بانک های خصوصی در نظام بانکی است که از دو طریق تاسیس بانک های خصوصی جدید و خصوصی سازی بانک های دولتی صورت می پذیرد. در این میان نباید نقش ویژه و پراهمیت کیفیت نهادی و میزان اثربخشی آن بر رابطه بین افزایش سهم بانک های خصوصی در نظام بانکی و ثبات بانکی را نادیده گرفت. هدف این مقاله بررسی رابطه افزایش سهم بانک های خصوصی و ثبات نظام بانکی در ایران و ارزیابی میزان اثر بخشی کیفیت نهادی بر رابطه بین این دو است. با استفاده از داده های ترکیبی نامتوازن، برای برآورد الگو از روش گشتاورهای تعمیم یافته و رگرسیون انتقال ملایم ترکیبی استفاده می شود. نتایج تخمین الگو به روش گشتاورهای تعمیم یافته نشان می دهد که با افزایش سهم بانک های خصوصی در نظام بانکی، ثبات بانکی کاهش یافته است و افزایش کیفیت نهادی می تواند این رابطه را بهبود ببخشد. همچنین نتایج با استفاده از روش انتقال ملایم ترکیبی نشان می دهد که کیفیت نهادی یک مقدار آستانه ای برای تاثیر بر رابطه بین این دو دارد.