نقش میانجی گرانه راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در رابطه سبک های دلبستگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گرانه راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در رابطه سبک های دلبستگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر تهران انجام شده است. روش پژوهش مقطعی تحلیلی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به بیمارستان سینا شهر تهران در سال 1396 بودند که با استفاده از محاسبه حجم نمونه در معادلات ساختاری و روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 354 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسش نامه های راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001) ، سبک های دلبستگی Hazan and Shaver (1990) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1997) استفاده گردید. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS21 و Smart-Pls 2 و Amos-22 انجام گرفت. ویژگی های فنی پرسش نامه شامل پایایی، روایی همگرا و روایی واگرا بررسی گردید و هم چنین ضرایب مسیر و ضرایب معناداری نرم افزار برای بررسی فرضیه های پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. آن گونه که نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، سبک دلبستگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با نقش میانجی گرانه راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان رابطه دارد. بنابراین نتایج پژوهش می تواند به شناخت بیشتر و مداخله برای ترویج سلامت روانی پس از شروع مولتیپل اسکلروزیس کمک کند