تاثیر مکمل غذایی پری بیوتیکی بر عملکرد رشد، فراسنجه های خونی و بیان ژن TGF-ß بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

این آزمایش به منظور مطالعه اثرات استفاده از دو نوع پری بیوتیک الف و ب (الف ترکیبی از 16 درصد بتاگلوکان و 80 درصد مانان الیگوساکارید، و ب ترکیبی از 30 درصد بتاگلوکان و 18درصد مانان الیگوساکارید) بر افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، درصد زنده مانی، راندمان لاشه آماده پخت، فراسنجه های خونی، بیان ژن TGF-ß غده فوق کلیه و مرفولوژی روده انجام شد. تعداد 1800 قطعه بچه ماهی انگشت قد قزل آلای رنگین کمان با وزن اولیه 6 گرم، بطور کاملا تصادفی در 9 وان پلی اتیلن 300 لیتری با تعداد 200 ماهی در هر وان، تقسیم شدند. ماهی ها به مقدار 5/3 درصد توده وزن بدن به صورت روزانه با یکی از سه جیره آزمایشی شامل جیره شاهد فاقد پری بیوتیک، و جیره های آزمایشی الف و ب به مدت 8 هفته تغذیه شدند. جیره های آزمایشی الف و ب به ترتیب دارای مقدار 1و 2 گرم در کیلوگرم پری بیوتیک الف و ب بودند که سطح پری بیوتیک هر دو جیره برابر 96/0 گرم در کیلوگرم بود. نتایج در پایان آزمایش نشان داد که عملکرد رشد ماهی ها تحت تاثیر مکمل های پری بیوتیکی قرار نگرفت اما راندمان لاشه آماده پخت و زنده مانی ماهی ها با تغذیه پری بیوتیکها افزایش معنی دار یافت (05/0>p). آلبومین، پروتئین کل و گلبولین سرم خون ماهی ها در اثر تغذیه با جیره دارای پری بیوتیک الف و ب افزایش معنی دار داشت (05/0>p) و مکمل پری بیوتیکی ب اثرات بیشتری را نشان داد. ترکیب پری بیوتیکی مورد استفاده بطور معنی داری سبب افزایش لنفوسیت ها و نسبت طول به ارتفاع پرز روده ماهی ها شد (05/0>p). بیان ژن TGF-ß1 غده فوق کلیه نیز در اثر تغذیه پری بیوتیک ها افزایش معنی دار داشت به طوریکه تیمار تغذیه شده با جیره دارای پری بیوتیک الف موجب افزایش شدت بیان ژن در این تیمار شد. این پژوهش نشان داد که استفاده از مکمل غذایی پری بیوتیکی الف سبب بهبود ایمنی و راندمان لاشه ماهی قزل آلای رنگین کمان انگشت قد شد و پاسخ فیزیولوژیکی ماهی، بر اساس ترکیب پری بیوتیک متفاوت خواهد بود.