مقایسه ی اثر آرام بخشی دکسمدتومیدین- فنتانیل و میدازولام- فنتانیل در جراحی کاتاراکت با روش Phacoemulsification

جراحی کاتاراکت، یکی از متداول ترین اعمال جراحی در سراسر دنیا می باشد. داروهای متعددی برای کاهش اضطراب و آرام بخشی طی این جراحی استفاده می شود. میدازولام از پرکاردبردترین داروی بنزودیازپین جهت آرام بخشی طی این جراحی است. به تازگی، داروی دکسمدتومیدین نیز برای این نوع جراحی طرفداران خود را پیدا کرده است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه ی تاثیر آرام بخشی ترکیب دکسمدتومیدین- فنتانیل و میدازولام- فنتانیل در بیماران کاندیدای جراحی کاتاراکت به روش Phacoemulsification بود. این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده ی دو سو کور، بر روی 71 بیمار کاندیدای جراحی کاتاراکت انجام گرفت. بیماران به دو گروه دریافت کننده ی دکسمدتومیدین- فنتانیل و میدازولام- فنتانیل تقسیم شدند و اطلاعات دموگرافیک، همودینامیک، درصد اشباع اکسیژن شریانی، کیفیت آرام بخشی و رضایت بیمار و جراح در زمان های مشخص ثبت و با استفاده از نرم افزار SPSS واکاوی گردید. بین دو گروه اختلاف معنی داری بر اساس سن (940/0 = P) ، جنس (630/0 = P) و شاخص توده ی بدنی (390/0 = P) مشاهده نشد. همچنین، اختلاف معنی داری در میانگین نمره ی آرام بخشی (970/0 = P) و رضایت جراح (600/0 = P) و بیمار (850/0 = P) وجود نداشت. آزمون Repeated measures ANOVA تفاوت معنی داری در ضربان قلب (002/0 = P) و درصد اشباع اکسیژن (002/0 = P) طی جراحی نشان داد. بروز عوارض حین جراحی شامل افت درصد اشباع اکسیژن، افت فشار خون و برادی کاردی بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (289/0 = P). مدت زمان ریکاوری در گروه دکسمدتومیدین- فنتانیل بیشتر بود (001/0 > P). ترکیب دکسمدتومیدین- فنتانیل می تواند آرام بخشی و رضایت جراح و بیمار را معادل ترکیب میدازولام- فنتانیل برای بیماران تحت جراحی کاتاراکت با همودینامیک پایدار و بدون افت اکسیژن ایجاد کند؛ هر چند مدت زمان ریکاوری طولانی می گردد.