اثر تاریخ کشت و رژیم های مختلف آبیاری بر خواص فیتوشیمیایی سه ژنوتیپ گیاه گوار (Cyamopsis tetragonoloba L.)

این پژوهش به منظور بررسی اثر تاریخ کشت و رژیم های مختلف آبیاری بر خصوصیات فیتوشیمیایی 3 ژنوتیپ گیاه گوار به صورت طرح کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 2 تیمار تاریخ کشت به عنوان عامل اصلی، 4 تیمار رژیم آبیاری به عنوان عامل فرعی و 3 ژنوتیپ به عنوان عامل فرعی- فرعی در 3 تکرار انجام شد. بعد از برداشت بذر، عصاره اتانولی تهیه گردید و مهمترین شاخص های فیتوشیمیایی شامل میزان فنول، تانن، ظرفیت آنتی اکسیدانی (DPPH) ، درصد پروتئین و ویسکوزیته اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تاریخ کشت و رژیم های مختلف آبیاری بر روی تمامی صفات فیتوشیمیایی اثر معنی داری در سطح 1% داشت. درصد پروتئین بذر و درصد صمغ (گالاکتومانان) تحت تاثیر تاریخ کشت و رژیم های مختلف آبیاری قرار گرفت. درصد گالاکتومانان از 33. 8-28% متغیر بوده که بیشترین میزان را تیمار اثرات متقابل تاریخ کشت دوم در رژیم آبیاری 4 مرحله ای با 33. 8% به خود اختصاص داد. در بین ژنوتیپ های مورد بررسی، ژنوتیپ سوم (RGC-1066) بیشترین میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی و درصد پروتئین صمغ را به خود اختصاص داده است. در مورد سایر خصوصیات مورد بررسی، تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ ها وجود نداشت. در مجموع، تاریخ کشت دوم (اوایل مردادماه) ، RGC-1066 و رژیم آبیاری 4 مرحله ای بهترین تیمارها از نظر خصوصیات مورد بررسی بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که کاشت گوار در منطقه مورد مطالعه، از نظر درصد پروتئین و ویسکوزیته صمغ مثبت ارزیابی می شود و توسعه کاشت آن می تواند در برنامه زراعی قرار گیرد.