واکنش آنزیم های آنتی اکسیدانت، محتوای کلروفیل و شاخص سطح برگ چاودار به باکتری های محرک رشد در شرایط شوری

به منظور بررسی تنش شوری و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت، میزان کلروفیل و شاخص سطح برگ گیاهچه چاودار، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه ی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شوری در چهار سطح شامل عدم اعمال شوری به عنوان شاهد و شوری 25، 50 و 75 میلی مولار با نمک NaCl و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد در چهار سطح شامل عدم تلقیح بذر به عنوان شاهد، تلقیح بذر با سودموناس، آزوسپریلیوم و کاربرد توام سودموناس و آزوسپریلیوم بودند. نتایج نشان داد که بیش ترین فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت (همچون کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز) در تلقیح توام سودموناس و آزوسپریلیوم و در شوری 75 میلی مولار و کم ترین آن ها در حالت عدم اعمال شوری و عدم تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد به دست آمد. با افزایش شوری خاک، محتوای کلروفیل a، b، کلروفیل کل و شاخص سطح برگ کاهش یافت و روند عکسی در حالت تلقیح بذر با باکتری های محرک رشدی مشاهده شد. حداکثر سدیم در ریشه و اندام هوایی در بالاترین سطح شوری در حالت عدم تلقیح بذر با باکتر ی های محرک رشد و کم ترین آن در پایین ترین سطح شوری و تلقیح بذر با آزوسپریلوم و سودوموناس به دست آمد. به نظر می رسد کاربرد توام باکتری های محرک رشد می تواند به عنوان یک ابزار مناسب برای کاهش سدیم در ریشه و اندام هوایی و افزایش شاخص سطح برگ، میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل چاودار تحت تنش شوری باشد.