تعیین اکوارها، حساسیت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن tst در استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از مواد غذایی لبنی

استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یکی از عوامل اصلی بیماری های غذا زاد در کل جهان مطرح است. هدف از مطالعه اخیر بررسی منشا آلودگی و شناسایی ژن tst در استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از مواد غذایی با منشا دامی در استان همدان می باشد. در این مطالعه، منشا آلودگی 65 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس که پیشین از این از شیرینی خامه ای (45 جدایه) و پنیر سفید ایرانی سنتی (20 جدایه) ایزوله شده بودند، با استفاده از روش بیوتایپینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین شناسایی ژن tst در این جدایه ها با روش PCR و حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک سنجیده شد. از میان 65 جدایه مورد مطالعه، 3/52 درصد (34 جدایه) و 6/44 درصد (29 جدایه) به ترتیب متعلق به بیوتیپ های با میزبان خاص (Host specific: HS) و بیوتیپ های غیر میزبان خاص (Non-host specific: NHS) بودند و 1/3 درصد (2 جدایه) نیز در تیپ مشخصی جای نگرفتند. در ضمن اکوارهای انسانی در شیرینی خامه ای و اکوارهای گاوی در پنیر از فراوانی بالایی برخوردار بودند. میزان فراوانی ژن tst در میان جدایه ها 6/4 درصد (3 جدایه) بود همچنین بر اساس نتایج آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی، بیوتیپ های با میزبان خاص نسبت به بیوتیپ های غیر میزبان خاص مقاومت آنتی بیوتیکی بالاتری نشان دادند. با توجه به فراوانی اکوارهای انسانی و گاوی به ترتیب در جدایه-های شیرینی خامه ای و پنیر، امکان منشا آلودگی شیرینی از انسان و پنیر با گاو بیشتر است. از طرف دیگر با توجه به بالا بودن مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها، وجود سویه های حامل ژن tst در میان بیوتیپ های HS و احتمال گردش این سویه ها در جامعه، امکان به خطر افتادن سلامت افراد و بهداشت عمومی وجود دارد.