طراحی مدل مفهومی ارتباط نوبت کاری، استرس شغلی، رضایت شغلی و سلامتی: یک مطالعه موردی در صنعت پتروشیمی

مینه و در دنیای صنعتی امروز، سلامتی نیروی شغلی می تواند تحت تاثیر برهم کنش ریسک فاکتورهای مختلف قرار گیرد. لذا پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و تحلیل رابطه بین فاکتورهای نوبت کاری، استرس شغلی، رضایت شغلی و سلامتی در یک صنعت پتروشیمی صورت گرفته است. مطالعه حاضر با استفاده از روش توصیفی- پیمایشی اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان یک شرکت پتروشیمی (4000 نفر) بود. نمونه مورد مطالعه بر اساس فرمول کوکران 360 نفر محاسبه شد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با یک پرسشنامه تلفیقی با پایایی بالا (آلفای کرونباخ=83/0) انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 0/22 انجام گردید. نتایج تحلیلی ارتباط نوبت کاری، استرس شغلی، رضایت شغلی و سلامتی نشان داد تمام فرضیات موجود در مدل مفهومی طراحی شده مورد تایید بوده و بین این فاکتورها ارتباط معناداری وجود دارد (001/0>p). بعلاوه، نتایج نشان داد که علاوه بر تاثیر مستقیم نوبت کاری بر سلامتی، نوبت کاری بواسطه تاثیر بر استرس شغلی و رضایت شغلی بطور غیرمستقیم با سلامتی ارتباط معنی دار دارد (001/0>p). نتایج این مطالعه نشان داد که نوبت کاری هم به عنوان یک فاکتور مستقیم و هم به عنوان یک میانجی و فاکتور غیرمستقیم و از طریق تاثیر بر فاکتورهایی مانند رضایت شغلی و استرس شغلی می تواند بر سلامتی نیروی شغلی تاثیرگذار باشد. بنابراین، توجه به این پدیده سازمانی و بازطراحی یا تغییر در آن می تواند نقش مهمی در افزایش سطح سلامت نیروی شغلی و انگیزش شغلی و همچنین بهره وری سازمانی داشته باشد.