بررسی ارتباط بین سطح سرمی ویتامین k2 و استئوکلسین با آترواسکلروز عروق کرونر

این پژوهش به منظور ارزیابی ارتباط سطوح سرمی ویتامین k2 و استئوکلسین با ابتلاء به گرفتگی عروق کرونر انجام گرفت در این مطالعه مورد – شاهدی تعداد 138 بیمار بین سنین 30 تا 70 سال شرکت داشتند. افراد پس از مراجعه به مرکز قلب بوشهر و داشتن شرایط ورود به مطالعه شرح حال خود را توسط پرسشنامه ثبت می نمودند. سپس مقدار 10 سی سی خون از همه شرکت کننده ها جمع آوری می شد. پس از انجام عمل آنژیوگرافی افراد با آنژیو نرمال به گروه شاهد (70 نفر) و افراد با آنژیو غیر طبیعی به گروه مورد (68 نفر) وارد شدند. پس از پایان نمونه گیری سطح سرمی ویتامین K2 و استئوکلسین با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که سطوح سرمی استئوکلسین افراد مبتلا به گرفتگی عروق کرونر به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود (0/019=P). اما سطوح سرمی ویتامین k2 بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (0/84=P). بین سطوح سرمی استئوکلسین با تعداد عروق درگیر (0/95=P) و شدت گرفتگی ارتباط معناداری وجود نداشت (0/09=P). پس از تعدیل دو فاکتور سن و ابتلا به دیابت نوع 2 که در دو گروه تفاوت معناداری داشت، غلظت سرمی استئوکلسین با گرفتگی عروق کرونر ارتباط معناداری داشت (0/034=P). بر اساس این پژوهش بین افزایش سطوح سرمی استئوکلسین با گرفتگی عروق ارتباط معنی داری وجود دارد اما بین سطح سرمی ویتامین k2 و گرفتگی عروق ارتباطی یافت نشد.