راهبردهای استقلال حرفه ای در پرستاری

راهبردهایی مانند گسترش نقش ها، توسعه انجمن ها، مستندسازی، تعیین ابزارهای مناسب اندازه گیری، تعاریف مشخص و دقیق، تشکیل تیم بین حرفه ای، برخورداری از حمایت مدیران، گسترش خدمات پرستاری در جامعه و آموزش های بین حرفه ای می تواند نقش مهم و موثری در استقلال حرفه ای پرستاران داشته باشد. Papathanassoglou و همکاران در مطالعه خود بیان کرده اند که یکی از راهبردهای مهم توسعه استقلال حرفه ای، توسعه نقش های حرفه ای پرستاران است (1). پرستاران جهت دستیابی به هویت حرفه ای مثبت و توسعه استقلال نیاز به بهبود تصویر عمومی و کسب موقعیت قوی تر در سازمان های مراقبت بهداشتی دارند که از طریق افزایش حضور خود در مجامع علمی، حرفه ای و سازمان های تخصصی پرستاری مقدور است. سازمان های تخصصی پرستاری بایستی با استفاده از استراتژی ها و همچنین تدوین قوانین در جهت قدرتمندتر کردن هویت حرفه ای و دستیابی به استقلال در پرستاران اقدام نمایند.
استانداردهای پرستاری همانند معیاری است که اساس حرفه ای و قانونی کار پرستاری را تشکیل داده و باعث دستیابی به عملکرد ایمن می شوند (2). وجود استانداردها، پرستار را پاسخگو و مسئول عمل خود نموده و دانش، نگرش، مهارت و قضاوت لازم برای تصمیم گیری های بالینی را فراهم می آورد. قوانین حرفه پرستاری نیز بایستی با اعمال دقیق توسط گروه های مدیریتی به عنوان عاملی جهت استقلال حرفه ای در کنار روابط رسمی مطرح باشد. پایبندی افراد به قوانین حرفه ای و همچنین شرح وظایف سبب می شود که حیطه عملکردی افراد مشخص بوده و استقلال حرفه ای حفظ شود.
یکی دیگر از راهبرد های موثر، استفاده از سیستم اطلاعات بیمارستانی و کیفیت ثبت گزارش ها است که می تواند نقش مهمی در دستیابی به توسعه حرفه ای داشته باشد. هرچند فرایند پرستاری توسط پرستاران اجرا می شود ولی بایستی با ارتقای سیستم ثبت در جهت ارتقای هر چه بیشتر اعتباربخشی مداخلات و همچنین افزایش کیفیت آن و دستیابی به ارتباطات با کیفیت بین حرفه ای اقدام نمود. طولابی و همکاران بیان کرده اند که جهت افزایش سیستم ثبت پرستاری می توان با تهیه فرم گزارش های پرستاری آماده، قرار دادن شبکه روی ابزارهای پرتابل الکترونیک یا بر بالین بیمار و دسترسی به سلامت از راه دور به اجرای موثر سیستم ثبت اطلاعات کمک نمود. با ارتقای توانمندی های سیستم ثبت الکترونیک پرستاری و ارتباط چند حرفه ای دریافت مراقبت دقیق و علمی فراهم خواهد شد. ارتقای سیستم ثبت پرستاری سبب می شود که پرستاران به وظایف و اصول کاری خود پی ببرند و جایگاه رشته برای دیگر گروه های بهداشتی و درمانی مشخص گردد (3). همچنین سیستم های ثبت اطلاعات در پرستاری باعث افزایش ارتقای مراقبت و همچنین حیطه های عملکردی پرستاران در زمینه های مدیریت، آموزش و پژوهش شده و لذا سبب تصمیم گیری بهتر پرستاران و ارتقای نقش آن ها به عنوان عضوی از تیم بین حرفه ای می شود.
یکی از چالش های مهم در زمینه استقلال حرفه ای تعریف مبهم و استفاده از ابزارهای نامتناسب برای اندازه گیری است. وجود ابزارها نقش مهمی در ارزیابی و تعیین نقاط ضعف و قوت نقش ها و همچنین شرح وظایف پرستاران دارد. Skar بیان کرده است که عدم وجود تعریف مشخص از استقلال باعث تفاسیر متعدد و ایجاد دیدگاه تک بعدی در زمینه عملکرد مستقل پرستاران شده است. در نتیجه پرستاری در زمینه استقلال نیازمند تعریف مشخص و همچنین وجود تئوری مشخصی است (4).
نکته دیگری که باید به آن توجه نمود، کار تیمی است. کار تیمی از ضروریات همکاری پرستاران و دیگر اعضای تیم است. Sollami و همکاران بیان کرده اند که کار تیمی موثر باعث افزایش کیفیت مراقبت، افزایش انگیزه و کاهش تعارض کاری می گردد. یکی از تاثیرات مهم آن افزایش استقلال حرفه ای است که خود منجر به افزایش مهارت و شایستگی و قدرت پاسخگویی، اعتماد و احترام و توانایی تصمیم گیری در پرستاران می شود (5).
تصمیم گیری مستقل نیازمند تایید و حمایت مدیران هستند. این حمایت باعث افزایش اعتماد به نفس، بازدهی و پیشرفت کار، انگیزه و امنیت می شود. مطالعات در این زمینه بیان کرده اند که مدیران در سیستم های بالینی با تصمیم گیری های درست می توانند به استقلال پرستاران کمک کنند. Sarkoohijabalbarezi و همکاران بیان کرده اند که ساختارهای ضعیف مدیریتی مهم ترین نقص دستیابی به پیشرفت در حرفه پرستاری محسوب شده و باعث اثرات منفی همانند بیزاری و نارضایتی افراد از حرفه شان و در نتیجه ترک حرفه می شود (6). حمایت مدیران و رویکردی که برای حل تعارض بین پرسنل خود استفاده می کنند می تواند در ارتقای روابط بین اعضای تیم مراقبتی موثر باشد. در حقیقت مدیران با پشتیبانی مناسب از پرسنل می توانند کمک مهمی در جهت ارتقای ارتباط بین حرفه ای کارکنان داشته باشند.
گسترش خدمات پرستاری در سطح جامعه فرصت بسیار خوبی برای پرستاران در زمینه اشتغال و ارائه توانمندی و قابلیت های جامعه پرستاری در ارتقای سلامت جامعه و ارائه خدمات کیفی و خوب به مردم است. گسترش خدمات اولیه با مدیریت پرستاران در جامعه مشخص می کند که یک پرستار دانشگاهی چطور می تواند خدماتی با هزینه کم و مناسب را به مردم ارائه کند. Choi و Gagne بیان کرده اند که سیستم های ارائه خدمات در سطح جامعه با رهبری پرستاران می توانند نقش بسیار مهمی در تصمیم گیری و برنامه ریزی و فرایند پیشگیری، مراقبت و همچنین ارجاع به پزشک در تیم مراقبتی داشته باشد. همچنین ارتقای خدمات اولیه توسط پرستاران، باعث ایجاد جایگاهی برای معرفی جامعه پرستاری به مردم خواهد شد. وقتی پرستاران مدیریت و برنامه ریزی این خدمات را در سطح گسترده در جامعه انجام می دهند باعث افزایش استقلال حرفه ای آن ها می شود (7). آزادی عمل و همچنین اختیارات در مدیریت شرایط افراد جامعه و ارائه مراقبت و بهبود آن ها می تواند در زمینه استقلال پرستاران موثر باشد. از طرف دیگر پرستاران می توانند پیچیده ترین مسائل و مشکلات و همچنین بحرانی ترین خدمات تخصصی را در منزل به مردم ارائه دهند، اما باید مشکلات فرهنگی موجود در جامعه و موانع کار آن ها هم برطرف شود.
در نهایت برای دستیابی به استقلال حرفه ای، بایستی به نقش آموزش بین حرفه ای نیز توجه ویژه ای شود. در این زمینه بایستی، اولویت های آموزش پرستاری، تمرکز بر ایجاد برنامه های آموزشی باشد که باعث افزایش قدرت افراد شود. اصلاح برنامه درسی برای کمک به دانشجویان جهت شناخت خود، احترام به خود و توسعه رفتارهای مستقل و همچنین استفاده از استراتژی های آموزش و یاددهی و سبک های تعاملی مناسب برای توانمند سازی دانشجویان و کسب استقلال حرفه ای ضروری به نظر می رسد.