دستاوردهای میشل فوکو در روش شناسی پژوهش علوم اجتماعی

با توجه به اهمیت روش در علم به طور کلی، و علوم انسانی و اجتماعی به طور خاص، این پژوهش در پی بررسی روش شناسی های کیفی جدید است. ازاین رو، با در نظر گرفتن جایگاه میشل فوکو در مقام اندیشه، سعی بر آن شده است که از بین آثار و آرایش، روش شناسی خاص او استخراج و مطالعه شود. با استفاده از روش اسنادی و ابزار فیش برداری از آثار خود فوکو و نیز آثاری که درباره اندیشه ها یش نگاشته شده اند، یافته های مورد نظر به دست آمدند. نخست، زمینه های فکری و اندیشگی فوکو در میان متفکران و فیلسوفانی چون نیچه، هایدگر، مرلوپونتی و آلتوسر پیگیری شد؛ سپس دو روش خاص فوکو به نام های تبارشناسی و دیرینه شناسی مطرح و بحث شدند. در نهایت، اندیشه و دستا وردهای روش شناختی فوکو، نقد و ارزیابی شدند.