شناسایی حالت های بازتاب، جذب و انتشار امواج راسبی انتشار یابنده بالاسو

در این مطالعه،بازتاب مستقیم فعالیت های موجی از پوشن سپهر به وردسپهر یا جذب و انتشار این امواج در پوشن سپهر شناسایی می شود. به این منظور، کمیت های ضریب بازتاب پرلویتز- هارنیک، شار گرمایی، گرمایش ناگهانی پوشن سپهری، ضریب شکست امواج راسبی و احتمال انتشار بهینه امواج راسبی محاسبه، تحلیل و بررسی شده اند. برای اجرای تحقیق، از داده های بازتحلیل ECMWF (ERA-Interim) در بازه زمانی 2014-1979 و در فصل زمستان (نوامبر- مارس) در نیمکره شمالی استفاده شده است. بررسی شاخص ضریب بازتاب پرلویتز- هارنیک نشان می دهد که در بازه زمانی 34 ساله بررسی شده در 10 زمستان، پوشن سپهر حالت بازتابی و در 24 زمستان، حالت غیربازتابی (جذب یا انتشار امواج راسبی) داشته است. بررسی این شاخص نشان می دهد احتمال بازتاب مستقیم امواج راسبی از پوشن سپهر به وردسپهر در پاییز و اوایل زمستان (نوامبر- دسامبر) کمینه است. در بازه زمانی ژانویه- مارس، پوشن سپهر حالت بازتابی داشته و بیشترین احتمال جفت شدگی بین پوشن سپهر و وردسپهر از طریق بازتاب امواج راسبی در اواسط زمستان و اوایل بهار است. بررسی شاخص شار گرمایی نشان می دهد استفاده از تعریف موج به عنوان پریشیدگی از حالت میانگین مداری نسبت به تعریف موج به عنوان پریشیدگی از میانگین زمانی، مزیت دارد. در سال هایی که پوشن سپهر حالت بازتابی دارد، تنها در 33 درصد از زمستان ها احتمال رخداد پدیده گرمایش ناگهانی پوشن سپهری وجود دارد. این در حالی است که در زمستان هایی که پوشن سپهر حالت غیربازتابی (جذب یا انتشار امواج راسبی) دارد، در حدود 62 درصد از زمستان ها احتمال رخداد این پدیده وجود دارد. نتایج بررسی دو شاخص ضریب شکست امواج راسبی و احتمال انتشار بهینه امواج راسبی نشان می دهند که در حالت پوشن سپهر غیربازتابی نسبت به پوشن سپهر بازتابی، احتمال انتشار و نفوذ امواج راسبی از وردسپهر به پوشن سپهر زیرین (100-50 هکتوپاسکال) در فاصله عرض جغرافیایی 90-70 درجه شمالی بیشتر است.