«ممنوعیت بورقه » پیشگامان حقوقی برای دانمارک، تجارب آمریکایی، و تجربیات فلسفی و انتقادی

همانطور که عنوان مقاله نشان می دهد، " ممنوعیت بورقه ": پیشگاما ن حقو قی برای دانمارک، تجارب آمریکایی، و تجربیات فلسفی و انتقادی نویسندگان در حال بررسی تحقیقاتی و راهکارهای بازتابی هستند. به صورت دقیق تر، آنها از مقاله " ممنوعیت بورقه " در سال 2018 دانمارک: پیوستن به روند ی اروپایی و ارسال پیام ملی (منتشر شده به عنوان یک مقاله همزمان، اما جداگانه در این شماره فصلنامه) به عنوان یک پلت فرم برای تجزیه و تحلیل بیشتر و بحث از دیدگاه های مختلف استفاده می کنند. این موارد شامل قانون پیشین در سطح بین الملل، با توجه به اصول اخلاقی و استدلال قضایی توسط دادگاه حقوق بشر ؛ تفکر انتقادی در دین، اخلاق، حقوق بشر و فضای عمومی دموکراتیک؛ بررسی مداخلات بورقه توسط دولت های فدرال و همچنین دادگاه های مختلف در ای الات متحده؛ و تف س یر فلسفی و در برخی موارد انتقاد از رویکرد دانمارکی و / یا اروپایی (فرانسوی و غیره) است.  مشارکت های مختلف اهداف متفاوت دارند. بخش حقوقی در سطح بین الملل ی بر رو ی قضاوت های مرکزی گزارش می دهد که در واقع کمک کرده است تا مسیر را برای ممنوعیت بورقه در پادشاهی دانمارک باز کند. در مورد قضات متعهد در دادگاه حقوق بشر، این نظرات به حمایت از ممنوعیت پیش از موعد و دادن اختیار گسترده به مقامات ملی منجر شد، و بنابراین بررسی دادگاه را محدود ساخت.
نویسندگان با بحث در مورد مذهب، اخلاق، حقوق بشر و فضای عمومی دموکراتیک، تلاش می کنند تا به اخلاق به عنوان معیاری برای قانون بپردازند و به شکل ها ی مختلف "نگرانی بیانگر" در ارتباط با حجاب را به چالش بپردازند. در حالی که بخش هایی به دیدگاه های آمریکایی اختصاص دارد، یک نظرسنجی جامع از پاسخ های سیاسی و حقوقی به ویژه حجاب چهره مانند بورقه را نشان می دهد. به نظر می رسد قانونی بودن بورقه در آمریکا تا حدی یک سوال باز است، اما تمایز بین دلایل مذهبی، سیاسی و یا شخصی یک فرضیه قانونی است. با توجه به این که قانونگذاران دانمارکی که قانون 219 را برای ممنوعیت بورقه در مکان های عمومی به اسلام سیاسی متکی می کنند، دلایل مذهبی و شخصی خود را به حوزه خصوصی منتقل می کنند و همچنین سکولاریسم را به عنوان یک فرضیه پذیرفته اند. این در آخرین پاسخ نویسنده مقاله، یک ماتریالیسم است که به نوبه خود در مورد زنان مسلمان مورد استفاده قرار می گیرد. اگر سیاستگذاران و قانون گذاران در انجام کارهای ذهنی مشارکت داشته باشند، می توانند از استراتژی های قانونی که در روحیه مخالف نظریه آنهاست، هر چند به طور ضمنی، اجتناب کنند. از لحاظ قانونی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، حل مناقشات باید رابطه بین حاکمان و حکومت را به یک ایدئولوژی جدایی ناپذیر تبدیل کند. این هدف عینی برای یک جامعه دموکراتیک است که نویسندگان مقاله آن را دنبال می کنند.