شناسایی چندشکلی های تک نوکلئوتیدی کنترل کننده شدت فعالیت آنزیم لیزوزیم در مرغ؛ مطالعه پویش ژنوم

در پژوهش حاضر، یک مطالعه همراهی در سطح ژنوم با هدف شناسایی نواحی ژنومیک کنترل کننده میزان فعالیت آنزیم لیزوزیم در مرغ انجام شد. پرندگان تحت آزمایش از یک جمعیت F2 حاصل از تلاقی ضربدری لاین گوشتی آرین و سویه بومی مرغ آذربایجان غربی به دست آمد و آنالیزهای مربوطه با استفاده از پانل 60 هزارتایی چندشکلی تک نوکلئوتیدی شرکت ایلومینا انجام گرفت. در این مطالعه، میزان فعالیت آنزیم لیزوزیم علیه باکتری میکروکوکوس لوتئوس به عنوان شاخصی برای فعالیت ایمنی ذاتی مورد مطالعه قرار گرفت. آنالیز آماری بر اساس مدل رگرسیونی مختلط و ثابت شده با تصحیح اثرات ناشی از اریب های سیستماتیک و اثرات ثابت جنس و هچ بود. اثرات چند آزمونی با اعمال سطح 10 درصد نرخ کشف کاذب در سطح ژنوم به عنوان سطح معنی دار تصحیح شدند. نتایج این پژوهش ضمن تطابق با مطالعات پیشین، نشان داد که در هر دو مدل آماری سه نشانگر GGaluGA206187، rs16479594 و rs15204127 که به ترتیب بر روی کروموزوم های 3، 5 و 1 واقع شده اند؛ همراهی معنی داری با فعالیت آنزیم لیزوزیم در مرغ دارند (1/0 > FDR). آنالیزهای بعدی غناء ژن در پایگاه داده DAVID نشان داد که ژن های کاندید واقع در این نواحی از ژنوم، در نه مسیر بیوشیمیایی موثر بر عملکرد سیستم ایمنی نقش قابل توجهی دارند (1/0 > FDR). تنوع جایگاه های ژنتیکی موثر بر صفت یاد شده نشان می دهد که توارث این صفت به صورت پلی ژنیک بوده و اصلاح نژاد برای این صفت می تواند در دراز مدت به بهبود ژنتیکی حیوانات تحت انتخاب برای این صفت منجر شود.