بررسی ارتباط خستگی ناشی از شفقت و حساسیت اخلاقی در پرستاران بخش های مراقبت ویژه

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین خستگی ناشی از شفقت و حساسیت اخلاقی در پرستاران بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. زمینه: پرستاران به واسطه مراقبت از مددجویان، با شرایطی روبرو می شوند که می تواند منجر به نوعی خستگی به نام ”خستگی ناشی از ابراز شفقت نسبت به بیماران “شود. حساسیت اخلاقی به عنوان پایه و سنگ بنای اخلاق در پرستاری می تواند در کاهش مشکلات ناشی از مراقبت برای پرستاران مفید باشد.
روش کار. مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی همبستگی است که جامعه آماری آن را کلیه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین در 6 ماه اول سال 1396 تشکیل دادند. از طریق روش سرشماری و بر اساس معیارهای ورود 200 پرستار انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، خستگی ناشی از شفقت” فیگلی “و حساسیت اخلاقی” هان“ استفاده گردید. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 19 با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنف، تی مستقل، آنووا و ضریب همبستگی پیرسون) تحلیل و ارائه شدند. یافته ها:  میانگین نمره حساسیت اخلاقی پرستاران، 21/53 با انحراف معیار 69/13 (از دامنه نمره صفر تا 100) و میانگین نمره خستگی ناشی از شفقت، 55/25 با انحراف معیار 66/4 (از دامنه نمره صفر تا 50) بود. ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین حساسیت اخلاقی پرستاران و خستگی ناشی از شفقت آنها همبستگی معکوس و معنی داری وجود دارد (015/0P= و 171/0r=). حساسیت اخلاقی پرستاران با خستگی ناشی از شفقت آنان ارتباط دارد. لذا فراهم کردن زمینه برای تقویت حساسیت اخلاقی پرستاران می تواند در کاهش این پدیده موثر باشد.