تاثیر دانش واژگانی و دانش پیشین بر درک مطلب خوانداری فارسی آموزان غیر ایرانی

درک مطلب فرایند کسب اطلاعات از متون خوانداری و شنیداری است که نقشی اساسی در یادگیری زبان ایفا می‏نماید. چندین عامل در درک مطلب دخیل‏اند که دانش واژگانی و دانش پیشین از آن جمله‏اند. پژوهش پیش رو بر آن است تا به صورت میدانی به بررسی تاثیر آموزش واژه و فعال‏سازی دانش پیشین بر درک مطلب خوانداری فارسی‏آموزان غیرایرانی مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین‏المللی امام خمینی (ره) بپردازد. به این منظور، از میان حدود 100 نفر از زبان‎آموزان دوره‏ی پیشرفته‏ی مرکز آموزش زبا فارسی این دانشگاه، 65 نفر (از هر دو جنس) انتخاب گردیدند و با همگن‏سازی از طریق برگزاری آزمون سطح واژه، به 46 نفر (جمعیت نمونه) تقلیل یافتند. سپس این تعداد به دو گروه 23 نفری آموزش واژه و فعال‏سازی دانش پیشین تقسیم گردیدند و پس از آن یک پیش‏آزمون مشترک با تاکید بر پیشینه‏ی فرهنگی ایران برای هر دو گروه برگزار گردید که پایایی آن بر اساس کودر-ریچاردسون مورد محاسبه قرار گرفته بود و رقم 71/0 را نشان می‏داد. و بعد از آن، ضمن تدریس واژه‏های متون آزمون در گروه واژه و فعال‏سازی دانش پیشین آزمودنی‏ها در موضوع این متون در گروه دانش پیشین، همان آزمون به صورت پس‏آزمون برگزار گردید. نتایج پیش‏آزمون و پس‏آزمون دو گروه که از طریق آزمون ‏های آنالیز واریانس، تی زوجی و کولموگروف-اسمیرنوف مورد تحلیل قرار گرفت، نشان می‏دهد که دانش واژگانی بر درک مطلب خوانداری تاثیر معناداری دارد، در حالی که این روند در مورد فعال‏سازی دانش پیشین فارسی‏آموزان صدق نمی‏کند.