بررسی میزان استفاده از روش های پیشگیری از حاملگی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر قزوین (1396)

تنظیم خانواده به معنای برنامه ریزی برای آینده باروری است و با هدف پیشگیری از حاملگی بدون برنامه و پرخطر، سقط های غیرقانونی و تامین سلامت مادر و کودک ارایه می گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی تقاضا برای استفاده از روش های پیشگیری از حاملگی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر قزوین انجام شد. این مطالعه توصیفی-تحلیلی سال 1396 در 11 مرکز جامع خدمات سلامت شهری قزوین انجام شد. جامعه پژوهش 384 نفر از زنان 10 تا 49 ساله همسرداری بودند که جهت دریافت خدمات به این مراکز مراجعه می کردند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده و ابزار گردآوری داده ها شامل؛ پرسش نامه محقق ساخته، مصاحبه و بررسی پرونده های خانوار بود. داده ها با آزمون های تحلیلی کای 2 و ضریب همبستگی اسپیرمن تحلیل شد. میانگین سن خانم ها 6/376±31/79 سال بود. %40/6 از خانوار مورد مطالعه تک فرزندی بودند و %57/8 تمایلی برای فرزندآوری در آینده نداشتند. همچنین %51 از روش فاصله گذاری طبیعی و %16/4 از کاندوم استفاده می کردند و برنامه ریزی جهت استفاده از روش های مطمئن نداشتند. بین متغیرهای سن و تحصیلات خانم ها و دریافت و مفید بودن آموزش ها و خدمات مشاوره ای با روش فاصله گذاری فعلی ارتباط معنی داری مشاهده شد (0/05>P). طبق نتایج در خانم های مورد مطالعه، تفاوت میان استفاده و تقاضا برای وسایل فاصله گذاری، احتمال دارد حاملگی های ناخواسته و سقط جنین را افزایش دهد. بنابراین نیاز به برنامه های مداخه ای در راستای متناسب سازی سن ازدواج، توسعه خدمات رایگان فاصله گذاری، ارتقا مدیریت خدمات آموزشی و مشاوره ای برای خانواده هایی که تمایلی به فرزندآوری ندارند می باشد