ویژگی های سبکی عمده الاشعار قاسمی گنابادی

میرزا محمدقاسم قاسمی گنابادی با تخلص شعری قاسمی از شاعران پر کار عصر صفوی است. وی چند منظومه به تقلید از خمسه نظامی سروده است. یکی از منظومه های او عمده الاشعار است که منظومه ای حکمی- اخلاقی است. نگارندگان علاوه بر تصحیح منظومه عمده الاشعار به بررسی سبک شناسانه این اثر در سه سطح زبانی، ادبی و محتوایی پرداخته اند. بررسی این منظومه نشان دهنده آن است که میرزا محمدقاسم قاسمی گنابادی شاعری تواناست و شعر او سرشار از انواع صور خیال و مضمون آفرینی‏های تازه و بدیع است. ترکیب سازی‏ها و استفاده فراوان از آرایه‏های ادبی (کنایه، استعاره، جناس، تشبیه، تلمیح و…) در این منظومه مشهود است. از لحاظ درج آرایه های بدیعی و بیانی شعری ساده و بی پیرایه دارد. از نظر زبانی نیز طبق قواعد زبانی عصر و دوره خویش عمل کرده است. در سطح فکری و محتوایی نیز این منظومه دربردارنده مضامین اخلاقی، دینی و تعلیمی است.