القای حاد مرگ سلول های گانگلیونی و تولید موش مدل آزمایشگاهی بیماری گلوکوما توسط N-متیل، D-آسپارتات

اهداف: گلوکوما یک بیماری عصبی- چشمی است که با نابودی سلول های گانگلیون شبکیه منجر به نابینایی می شود. این بیماری از علل اصلی نابینایی در جهان است. برای مطالعات پیش کلینیکی و یافتن درمان های جدید استفاده از مدل های حیوانی کارآمد اجتناب ناپذیر است. یک نوع از این مدل ها، موش هایی هستند که چشم آنها با N-متیل، D-آسپارتات (NMDA) تیمار شده است. هدف مطالعه حاضر القای حاد مرگ سلول های گانگلیونی و تولید موش مدل آزمایشگاهی بیماری گلوکوما توسط N-متیل، D-آسپارتات بود. در مطالعه تجربی حاضر موش های مدل با نوروتوکسین NMDA تولید شدند. برای این منظور تخریب سلولی با تزریق داخل زجاجیه NMDA به چشم موش ها انجام شد و پس از خارج کردن چشم ها، آنالیزهای بافتی روی چشم های نمونه و کنترل صورت گرفت. پس از رنگ آمیزی بافتی تعداد سلول های گانگلیون و ضخامت لایه های شبکیه و کمپلکس سلولی گانگلیون (GCC) ارزیابی شدند. علاوه بر این ضخامت لایه های هسته ای داخلی و بیرونی در نمونه ها مقایسه شد. آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و نرم افزار SPSS 22 به کار رفتند. تنها سه روز پس از تزریق NMDA به نمونه های چشم، ضخامت لایه های GCC، شبکیه و همچنین تعداد سلول های گانگلیون در مقایسه با نمونه های کنترل به طور چشمگیری کاهش یافت. کاهش 50% تعداد سلول های گانگلیون در نمونه گلوکوما تایید شد. پس از تزریق NMDA به نمونه های چشم، ضخامت لایه های GCC، شبکیه و همچنین تعداد سلول های گانگلیون در مقایسه با نمونه های کنترل به طور چشمگیری کاهش می یابد.