تعیین جنسیت بر اساس تفاوت نسبت بند انگشتان و کف دست با استفاده از رادیوگرافی ساده در جمعیت ایرانی

در پزشکی قانونی استفاده از بقایای اجساد برای تعیین جنسیت فرد، امری رایج است. هدف از انجام این مطالعه، تخمین جنسیت افراد با استفاده از اندازه گیری استخوان های فالانژ و متاکارپال بود. این مطالعه مقطعی، از فروردین 1396 تا شهریور 1396، بر روی تصاویر پرتوی ایکس دست افراد بالغ، در مرکز آموزشی درمانی شفایحیاییان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. در پزشکی قانونی استفاده از بقایای اجساد برای تعیین جنسیت فرد، امری رایج است. 200 فرد بالغ که فاقد بیماری زمینه ای استخوانی بودند، در این مطالعه وارد شدند. طول بند دیستال، بند میانی، بند پروگزیمال، طول متاکارپ، طول انگشت بدون محاسبه بافت نرم نوک انگشت و طول انگشت با محاسبه بافت نرم نوک آن اندازه گیری شد. مقایسه میانگین نسبت اندازه استخوان های انگشتان و کف دست در هر دو جنس نشان داد که بین نسبت طول انگشتان اول به دوم، اول به سوم و اول به چهارم، با و بدون محاسبه بافت نرم، در هر دو دست، بین دو جنس تفاوت معناداری وجود دارد (0/001P<) و بیشترین معناداری در نسبت انگشت اول به سوم مشاهده شد. در بین استخوان های متاکارپال نیز معنادارترین تفاوت بین دو جنس در نسبت متاکارپ چهارم به پنجم دست راست بود (0/001P=). در بین بندهای مختلف انگشتان نیز بیشترین تفاوت های جنسیتی در بندهای دیستال دست چپ و مدیال و پروگزیمال دست راست مشاهده شد (0/001P<). یافته های به دست آمده نشان داد نسبت طول انگشت اول به سوم و همچنین طول متاکارپ چهارم به پنجم، در دو جنس به طور معناداری متفاوت است.