مقایسه دو آنتی ژن بروسلا آبورتوس و بروسلا ملیتنسیس جهت استفاده در آزمایش حلقه ای شیر گوسفند

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
زمینه مطالعه: بروسلوز یکی از خطرناکترین بیماری های عفونی مشترک میان انسان و دام است که انتشار جهانی دارد. مصرف شیر و فرآورده های آلوده دامی یکی از راه های اصلی انتقال بیماری به انسان است. در ایران گوسفند در مقایسه با گاو درصد آلودگی بالاتری به بروسلوز دارد، بنابراین تشخیص به موقع و دقیق این بیماری نقطه شروع هرگونه برنامه موثر به منظور کنترل آن در انسان و دام است. جهت پایش گله از نظر آلودگی به بروسلوز آزمایش حلقه ای شیر (MRT) توصیه می شود که در خصوص گله های گوسفند چندان قابل اعتماد نیست. شاید با تغییر نوع آنتی ژن مورد استفاده در MRT بتوان نتایج آن در گله های گوسفند را به واقعیت نزدیک تر نمود.
هدف
مقایسه استفاده از دو آنتی ژن (بروسلا آبورتوس، بروسلا ملی تنسیس) در MRT جهت ردیابی پادتن ضد بروسلا و نیز بررسی وضعیت آلودگی شیر گوسفندان منطقه دزفول به بروسلا با جستجوی ژنوم های بروسلا آبورتوس و بروسلا ملی تنسیس در شیر با روش PCR بود.
روش کار
در این مطالعه 220 نمونه شیر از 16 گله گوسفندان عشایر استان خوزستان منطقه دزفول اخذ گردید. بدین منظور ابتدا MRT با دو آنتی ژن بروسلا آبورتوس و بروسلا ملی تنسیس بر روی نمونه ها انجام گرفت و سپس تمام نمونه ها با PCR نیز مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج
بررسی MRT نشان داد که از مجموع 220 نمونه، 47 مورد (3/21%) با هر دو آنتی ژن بروسلا آبورتوس و بروسلا ملی تنسیس مثبت می باشند. با PCR مشخص گردید از مجموع 220 نمونه، فقط 9 نمونه (4%) به ژنوم بروسلا ملی تنسیس آلوده هستند که MRT این 9 نمونه نیز مثبت بود. نتیجه گیری نهایی: تفاوت معنی داری بین استفاده از آنتی ژن بروسلا آبورتوس یا بروسلا ملی‏تنسیس در MRT مشاهد نشد. اگرچه اساس دو روش PCR وMRT جهت تشخیص بروسلوز متفاوت است اما وجود تفاوت معنی داری بین نتایج حاصل از PCR و MRT نشان می دهد که MRT حتی با تغییر آنتی ژن هم، در گوسفند آزمایش قابل اعتمادی جهت تشخیص آلودگی شیر به بروسلا نمی باشد. با توجه به اینکه روش های مختلف شناسایی دارای محدودیت های خاص خود می باشند، پیشنهاد می شود در خصوص نمونه های شیر میش ضمن استفاده از یک روش سرولوژیکی به عنوان غربالگری از تکنیک های PCR و کشت جهت تشخیص قطعی استفاده گردد.
زبان:
فارسی
صفحات:
291 تا 297
لینک کوتاه:
magiran.com/p1905859 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!