رابطه ائوزینوفیل های بافتی با پروگنوز در کارسینوم سلول سنگفرشی پوست سر و گردن

کارسینوم سلول سنگفرشی پوست (Cutaneous squamous cell carcinoma یا CSCC) دومین کانسر شایع پوستی است. رابطه ائوزینوفیلی بافتی شدید با پروگنوز مطلوب و نامطلوب و یا حتی عدم تاثیر مرتبط دانسته شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه ائوزینوفیلی بافتی با پروگنوز در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی پوست سر و گردن می باشد.

در این مطالعه مقطعی اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیمارمبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی بخش پاتولوژی بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل (سن، جنس، محل تومورو…) جمع آوری و وجود تهاجم هیستوپاتولوژیک به عروق و اعصاب در بیوپسی اکسیژنال بررسی شد. تعداد ائوزینوفیل ها زیر میکروسکوپ نوری در 15 فیلد پشت سر هم (مساحت 15 فیلد=2/1 میلیمترمربع) در جبهه تهاجمی کارسینوم با بزرگ نمایی 400× شمارش شد. رابطه بین میانگین تعداد ائوزینوفیل ها در هر میلیمتر مربع و شدت ائوزینوفیلی بافتی (خفیف و شدید) با فاکتورهای بالینی-هیستوپاتولوژیک آنالیز شدند.

میانگین تعداد ائوزینوفیل ها 104/39±99/19 بود. میزان بقای کلی، میزان بقای مختص بیماری و میزان بقای بدون بیماری 5 ساله به ترتیب 72/72%،61/53% و 84/84 % بود. رابطه معنی دار و معکوسی بین بقای بدون بیماری با میانگین تعداد ائوزینوفیل ها وجود داشت (0/043=P). رابطه معنی داری بین سایر فاکتورهای بالینی- هیستوپاتولوژیک با میانگین تعداد ائوزینوفیل ها یافت نشد. رابطه معنی دار و معکوسی بین میزان بقای کلی و میزان بقای بدون بیماری ساله با شدت ائوزینوفیلی بافتی یافت شد (به ترتیب0/02p= و 0/013p=). رابطه معنی داری بین بقای مختص بیماری و سایر فاکتورها باشدت ائوزینوفیلی بافتی یافت نشد.

رابطه معکوسی بین شدت ائوزینوفیلی بافتی با بقا وجود داشت.