اجرا و ارزیابی سامانه تصویربرداری فلورسنت قطبشی حین جراحی جهت تعیین مرز تومور به صورت ex-vivo با استفاده از سلول های بیان کننده GFP مثبت

مطالعات اخیر نشان می دهد که تعیین حاشیه دقیق تومور نقش به سزایی در درمان سرطان دارد. برش های ناقص تومور یک مشکل مهم بالینی در جراحی سرطان است. تصویر برداری فلورسنت یک روش تجربی برای تجسم سلول های سرطانی در طول عمل جراحی است. هدف از این مطالعه برداشتن کامل تومور با یک حاشیه مناسب به معنای وجود کمترین بافت سالم با استفاده از دستگاه تصویر برداری فلورسنت جراحی می باشد. در این مطالعه جهت کاشت تومورهای زیر جلدی در موش های BALB/c ، ابتدا رده سلولی 4T1 را GFP+ کرده و پس از پاساژ دادن به محل مورد نظر موش ها تزریق شد. بعد از تصویر برداری به صورت in-vivo و ex-vivo، تومور جهت مقایسه با روش گلد استاندارد به پاتولوژی فرستاده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد با داشتن تومور هایی با متوسط اندازه 2. 51±0. 47cm3، حداقل میانگین و حداکثر میانگین حاشیه بدون تومور 0. 14±0. 04cm و 0. 52±0. 04cm به دست آمد.  از طرفی بین شدت فلورسنت و تعداد سلول های GFPشده همبستگی معنی داری وجود دارد. (R2 = 0. 99) بحث و نتیجه گیری: در نهایت تشخیص حاشیه تومور در مدل موش با موفقیت انجام شد. این مطالعه نشان می دهد تصویر برداری فلورسانس حین جراحی برای افزایش تعداد برش های کامل تومور در بیماران مبتلا به سرطان پستان به عنوان یک روش درمان حین جراحی معرفی می شود.