تاثیر دو شیوه ی متفاوت تمرین مقاومتی بر سختی شریانی در مردان جوان کم تحرک

برخی مطالعات نشان داده اند که تمرینات مقاومتی به ویژه زمانی که میزان بار تمرینی در آنها زیاد باشد، می توانند باعث افزایش سختی شریان های مرکزی شوند. با این حال اثر پروتکل های تمرینی مختلف بر این شاخص هنوز کامل روشن نیست. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر دو شیوه ی تمرین مقاومتی بر سختی شریانی در مردان جوان کم تحرک بود. آزمودنی های (سن 2/5±4/26 سال، قد 05/0±78/1 متر، وزن 4/6±2/79 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 5/1±9/24 کیلوگرم بر متر مربع) شرکت کننده در این تحقیق به طور تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی با بار کم (50-30 درصد یک تکرار بیشینه، 3±25 تکرار در هر ست، 14 نفر) تا ناتوانی در ادامه هر ست (LLLF) ، تمرین مقاومتی با بار زیاد (85-65 درصد یک تکرار بیشینه، 3±10 تکرار در هر ست، 13 نفر) تا ناتوانی در ادامه هر ست (HLLF) ، و گروه کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرینی هر جلسه تمرین مقاومتی که شامل اجرای 2 ست از 7 حرکت بود را 3 روز در هفته به مدت 10 هفته انجام دادند. آزمودنی های گروه کنترل در این مدت هیچ فعالیت ورزشی منظمی نداشتند. ارزیابی متغیرهای مورد نظر در دو مرحله قبل و بعد از 10 هفته صورت گرفت. سختی شریان های مرکزی بعد از 10 هفته تمرین در گروه HLLF افزایش معنادار داشت (007/0P=) ، با این وجود در گروه LLLF (12/0P=) و گروه کنترل (177/0P=) تغییر معناداری در این متغیر مشاهده نشد. به علاوه، مقایسه های بین گروهی نشان داد که تغییرات سختی شریانی مرکزی در گروه HLLF در مقایسه با گروه LLLF (001/0P=) و گروه کنترل (001/0P=) افزایش معنادار داشته است. در حالی که تمرینات HLLF باعث افزایش سختی شریان های مرکزی مردان جوان می شود، تمرینات LLLF چنین اثر ناخواسته ای را در پی ندارند.