ارتباط بین باورهای دینی و رفتارهای باروری در زنان سنین باروری شهر مشهد در سال 1395

با توجه به کاهش اخیر باروری و مطالعات اندک انجام شده بر روی نقش عوامل مذهبی بر رفتار باروری در ایران، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین باورهای دینی و فرزندآوری در زنان سنین باروری شهر مشهد انجام شد. در این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1395، 844 خانم 49-15 ساله متاهل دارای قابلیت باروری، به روش نمونه گیری چند مرحله ای طبقه ای، خوشه ایو در دسترس از مراکز بهداشت در شهر مشهد انتخاب و پرسشنامه های عوامل دموگرافیک، رفتارهای باروری و باورهای دینی را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری (SPSS نسخه 16) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و رگرسیون چند متغیره انجام شد. تحلیل های چندگانه نشان داد که نمره بالاتر باور دینی با افزایش معنی داری در تعداد مطلوب فرزندان در هنگام ازدواج، در حال حاضر و در شرایط ایده آل همراه است (همه موارد 001/0=p) و نمره بالاتر باور دینی بطور معنی داری با سن بالاتر مادر هنگام تولد نخستین فرزند، افزایش فاصله واقعی بین ازدواج تا تولد اولین فرزند و نهایتا فاصله بیشتر بین تعداد فرزندان واقعی و ایده آل همراه است. (همه موارد 05/0>p). میانگین تعداد فرزندان واقعی در زنان دارای بالاترین نمرات باورهای دینی فقط 1/0 بیش تر از زنانی بود که پایین ترین نمرات را داشتند. استنتاج: باورهای دینی بالاتر با تمایل بیش تر به شروع زودهنگام باروری و باروری بالا همراه بود، در حالی که تعداد فرزندان در افرادی که نمره باور دینی بالاتری داشتند، افزایش ناچیزی داشت و شروع باروری در آنان با تاخیر بیش تری همراه بود. این یافته ها ضرورت شناسایی و رفع موانع باروری در افراد دارای باورهای دینی بالا را نشان می دهد.