جایگاه و اهمیت و کاربرد رویه قضایی در آرای دیوان عدالت اداری

در این مقاله به بررسی نقش و جایگاه رویه قضایی در آرای دیوان عدالت اداری پرداخته شده است. در جهت ارائهی ضوابطی که در تشخیص دعاوی قابل طرح در دیوان کاربرد دارند؛ باید به رویهی قضایی تکیه کرد؛ چرا که در شرایطی که استنباطهای متعارض از قانون، موجب اختلاف نظرات دکترین در ارائهی ضوابط شده است؛ رویهی قضایی دیوان، به خصوص در مواردی که به رای وحدت رویه منجر شده است؛ لازم الاتباع می باشد؛ هرچند این رویه با نگاه ایده آل به حوزه صلاحیت دیوان فاصله داشته باشد. رویهی قضایی در تشخیص دعاوی قابل طرح، میان صلاحیت شعب و هیات عمومی به تفکیک قائل شده است. در صورتی که بهتر بود میان حوزه صلاحیت عام و خاص دیوان به تفکیک قائل شده و با توجه به صلاحیت عام یا خاص دیوان و مختصات هر دعوا در رابطه با قابلیت طرح دعاوی، نظر میداد. با بررسی آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور و دیوان عدالت اداری و احتمال تقابل آنها مشخص شد که در صورت تقابل رای وحدت رویه عدالت اداری با رای یکی از شعبه های دیوان عالی کشور در موضوع صلاحیت،با توجه به اینکه رای وحدت رویه دیوان عدالت در حکم قانون بوده و رای شعبه دیوان عدالت اداری است. ولی،در صورت تقابل رای وحدت رویه دیوان عدالت کشور با رای وحدت رویهء عدالت اداری،بنا به دلایل زیر،باید برتری رای وحدت رویه دیوان عالی کشور را بر دیگر آرای وحدت رویهء پذیرفت.