روزنامه نگاری آهسته چیست؟

سرعت بخش مهمی از ماهیت روزنامه نگاری امروز است و در دوره ای که همین سرعت اثرات مخربی روی روند تولید اخبار داشته، نوع جدیدی از روزنامه نگاری، رویکرد تازه ای به تولید اخبار و اطلاعات دارد. این گفتمان تازه، مخالف گفتمان سرعت محور حاکم است و برخی روزنامه نگاران، سردبیران و ناشران و دست اندرکاران رسانه ای از آن حمایت می کنند. آنها حامی «روزنامه نگاری آهسته» هستند.
در عرصه پژوهش های دانشگاهی در زمینه روزنامه نگاری آهسته کارهای معدودی انجام شده است. مقاله حاضر هم هرچند نتوانسته تعریف جامع و مانعی از این شیوه روزنامه نگاری ارائه کند، ولی شاخصه های کلیدی آن را برشمرده است. همچنین در این مقاله می بینیم که در بلاگ ها، پایگاه های اینترنتی، فروم های عمومی و ادبیات دانشگاهیان درباره روزنامه نگاری آهسته چه گفته اند. سپس سراغ نمونه هایی می رویم که ادعای پیش گرفتن روزنامه نگاری آهسته دارند. (البته به خاطر کمبود جا، بیشتر سراغ ناشران سردبیران و روزنامه نگارانی رفته ایم که شیوه کارشان را روزنامه نگاری آهسته توصیف کرده اند.)
این را هم بگویم که این مقاله ادعای پیشگویی درباره روزنامه نگاری در فضای پرسرعت و پر از اطلاعات و اخبار را ندارد؛ چون با وجود فضای رسانه ای و اشباع شده از اخبار و همچنین جوی که در آن ساختارهای سرمایه دارانه در حال تازیدن هستند، گفتن از اینکه روزنامه نگاری آهسته می تواند با جو حاکم رقابت کند، کاری عبث است. ولی با توجه به شکل گرفتن فضایی انتقادی و جدید در برخی از رسانه های مستقل می توان به شکل گیری و ادامه حیات روزنامه نگاری آهسته امیدوار بود.