عوامل بازدارنده موثر بر نحوه قضاوت داوران فوتبال ایران

هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل بازدارنده موثر بر نحوه قضاوت داوران فوتبال ایران بود. تحقیق حاضر ازنظر هدف، کاربردی و از نظر چگونگی جمع آوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی بود، که به شکل میدانی- کتابخانه ای انجام شد. روش شناسی: جامعه آماری پژوهش را 230 نفر از داوران و کمک داوران شاغل در لیگ برتر و لیگ دسته اول فوتبال کشور تشکیل می دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل 25 عامل با مقیاس 5 ارزشی لیکرت بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه بوسیله 10 نفر از اساتید و کارشناسان داوری و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی روی نمونه 30 نفری از داوران با استفاده از آزمون ضریب پایایی به روش دو نیمه کردن و با استفاده از آلفای کرونباخ تایید شد (90/0r-). از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) به منظور تعیین ویژگی های جمعیت شناختی و میزان اهمیت متغیرها استفاده شد. همچنین از آمار استنباطی (آزمون کرویت بارتلت، کیسر می یر و اوکلین، تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون فریدمن) برای اولویت بندی عوامل تحقیق استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که از دیدگاه داوران در بین عامل های بازدارنده موثر بر قضاوت داوران پنج مولفه به ترتیب "عوامل مرتبط با روز مسابقه"، "عوامل بیرونی"، "عوامل فرهنگی"، "عوامل زمان برگزاری" و "عوامل شغل و دستمزد" دارای اهمیت بیشتری بوده اند. همچنین در تحلیل عاملی، عوامل فرهنگی نسبت به سایر عوامل بازدارنده در اولویت قرار داشته و نیازمند توجه بیشتری بودند. با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می رسد بیشتر مشکلات و موانع داوری در فوتبال ناشی از مشکلات ساختاری و فرهنگی باشد، بنابراین پیشنهاد می شود فدراسیون فوتبال با فرهنگ سازی مناسب در بین هواداران، بازیکنان و مربیان؛ الگوبرداری از ساختار کمیته داوران کشورهای پیشرفته در این زمینه، پرداخت حقوق ثابت و همچنین بیمه کردن داوران در حد امکان این عوامل بازدارنده موثر را کنترل کند.