تاثیر تمرینات منظم اینتروال بر علائم هیستوشیمیایی و سطح سایتوکاینی و نوروتروفیکی بافت مغز موش های صحرایی لوئیس در مدل تجربی مالتیپل اسکلروزیس

مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی و مزمن دستگاه عصبی مرکزی است. باتوجه به اثرات احتمالی فعالیت ورزشی در پیشگیری از این بیماری، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین اینتروال با شدت بالا بر سطوح TNF-α، IL-10 و BDNF در بافت مغز موش های صحرایی مدل آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی بود. در این مطالعه تجربی 25 سر موش صحرایی ماده نژاد لوئیس با سن 6 هفته به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. تمرینات اینتروال به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. برنامه تمرین اینتروال در هفته دوم و طی 6 هفته تمرین در هر جلسه شامل 10 تکرار 1 دقیق های بود. مدل آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی در انتهای هفته ششم تمرینات القاء گردید. TNF-α، BDNF و IL-10 در بافت مغز اندازه گیری شد. نتایج حاصل از رنگ آمیزی نشان داد که در گروه های تحت تیمار با تمرین اینتروال میزان التهاب بافت عصبی کاهش می یابد. تمرین اینتروال در موش های ماده نژاد لوئیس مبتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی منجر به کاهش معنی دار TNF-α (0/001=P) شد، اما تغییر معنی داری در IL-10 (07/0=P) و BDNF ایجاد نکرد (0/54P =). علاوه بر این ، علائم بالینی در موش های صحرایی تمرین کرده با تاخیر ظاهر شد. به نظر می رسد تمرینات اینتروال با مدت و شدت پروتکل مطالعه حاضر احتمالا موجب تاخیر در بروز و کاهش شدت علائم بالینی و درنتیجه افزایش حفاظت سلولی در موش های صحرایی لوئیس در برابر ابتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی می شود.