شناسایی ژنوتیپ های برتر لیمو ترش بر اساس ویژگی های میوه در منطقه جنوب ایران

به منظور شناسایی ژنوتیپ های برتر لیموترش در منطقه جنوب ایران، خصوصیات میوه 35 ژنوتیپ طی سال های 94-1393 مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه صفات ضخامت پوست، وزن، طول و قطر میوه، میزان مواد جامد محلول، تعداد بذر، حجم و چگالی میوه، درصد آب میوه، pH آب میوه، میزان ویتامین ث و اسیدیته قابل تیتر اندازه گیری شد. نتایج آمار توصیفی نشان داد که بالاترین ضریب تغییرات به حجم میوه، چگالی میوه، تعداد بذر و وزن میوه مربوط بود (به ترتیب 83، 77، 75 و 61 درصد) ، که نشان می دهد بین ژنوتیپ ها تفاوت وجود دارد. همچنین تجزیه خوشه ایبه روش حداقل واریانس وارد، ژنوتیپ های مورد مطالعه را به سه گروه تقسیم کرد. گروه اول با ضخامت پوست کمتر، درصد آب میوه بالاتر و میزان اسیدیته بیشتر در گروه برتر قرار گرفتند. در مجموع، نتایج نشان داد میوه برخی از ژنوتیپ های لیمو ترش مورد مطالعه خصوصیات کمی و کیفی بالایی داشتند و بسته به هدف (در صنایع تبدیلی یا غذایی) ، بسیاری از آن ها را می توان جهت بهبود صفات مختلف در برنامه های اصلاحی مورد استفاده قرار داد.