مقایسه میزان موفقیت پالپوتومی دندان های شیری و عوامل موثر بر آن با استفاده از فرموکروزول توسط دانشجویان و دستیاران تخصصی دانشکده دندانپزشکی شهر همدان

تفاوت ساختاری دندان های شیری در مقایسه با دندان های دائمی موجب رسیدن سریع تر پوسیدگی به پالپ می شود و در نتیجه اقدام به درمان موثر را ضروری می سازد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان موفقیت انجام پالپوتومی دندان های مولر شیری و عوامل موثر بر آن با استفاده از فرموکروزول توسط دانشجویان و دستیاران در بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهر همدان بود. در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 113 کودک که قبلا دندان های مولر شیری آن ها پالپوتومی شده بود (30 کودک توسط دستیاران و 83 کودک توسط دانشجویان) به طور تصادفی و بر اساس زمان مراجعه (حداقل 12 ماه پس از انجام درمان) از نظر معیارهای موفقیت کلینیکی و رادیوگرافی مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده به وسیله نرم افزار SPSS20 و آزمون های مجذور کای و آمار توصیفی مورد بررسی قرار گرفت. موفقیت انجام پالپوتومی دندان های مولر شیری 7/81 درصد، موفقیت دانشجویان دوره عمومی 3/79 درصد و دستیاران تخصصی 3/87 درصد بود. درصد موفقیت پالپوتومی به وسیله دانشجویان دوره عمومی در صورت استفاده از روکش استیل زنگ نزن (Stainless Steel Crown, S. S. C) در دندان مولر دوم و ماگزیلا به طور معنی دار بیشتر بود (05/0>P) ، اما با سن و جنس ارتباط معنی داری نداشت (05/0<P). درصد موفقیت پالپوتومی به وسیله دستیاران تخصصی با جنس، سن، نوع ترمیم، نوع دندان و فک بیماران ارتباط معنی داری نداشت (05/0<P). در کل نیز درصد موفقیت در S. S. C، دندان مولر دوم و در ماگزیلا بیشتر بود. همچنین، میزان موفقیت پالپوتومی به وسیله دستیاران تخصصی به طور معنی داری بیشتر از دانشجویان دوره عمومی بود (05/0>P). بیشترین معیارهای عدم موفقیت پالپوتومی مربوط به تحلیل داخلی بود. پالپوتومی به وسیله فرموکروزول با استفاده از S. S. C در دندان های مولر دوم و در ماگزیلا درصد موفقیت بیشتری دارد.