اثر سالیسیلیک اسید بر برخی از شاخصهای رشد و آنزیمهای آنتی اکسیدان چرخه ی گلوتاتیون آسکوربات تحت کشت در شیشه گیاه گوجه فرنگی

سالیسیلیک اسید به عنوان یک هورمون گیاهی، موجب تولید گونه های فعال اکسیژن مانند H2O2 به عنوان یک مولکول پیام رسان می شود. این هورمون در غلظت های زیاد با تجمع گونه های فعال اکسیژن موجب تنش های اکسیداتیو می گردد. گیاهان برای مقابله با این تنش اکسیداتیو از مکانیسم هایی مانند آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی استفاده می کنند. تاکنون اثر سالیسیلیک اسید بر چرخه گلوتاتیون آسکوربات در گیاه گوجه فرنگی به عنوان یک گیاه مدل به خوبی مشخص نشده است. در این مطالعه گیاه گوجه فرنگی Lycopericon esculentum Mill)) به مدت 4 هفته در محیط کشت حاوی سالیسیلیک اسید در غلظت های 0001/0، 001/0، 01/0، 1/0 و 5/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید کشت داده شد و اثر سالیسیلیک اسید بر شاخص های رشدی، میزان H2O2، MDA و فعالیت آنزیم های CAT، APX، GR، DHAR، SOD و ترکیبات آسکوربات، دی هیدرو آسکوربات، پرولین و قند محلول بررسی شد. با توجه به نتایج، بیشترین میزان RWC، طول ساقه و طول ریشه در غلظت 01/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید مشاهده شد. میزان فعالیت دو آنزیم APX و CAT در غلظت های پائین کاهش یافت و در ادامه، با افزایش غلظت تیمار سالیسیلیک اسید، افزایش معنی داری را نسبت به نمونه شاهد نشان داد. میزان MDA، H2O2، پرولین، قند محلول و آنزیم های چرخه گلوتاتیون- آسکوربات، با افزایش میزان سالیسیلیک اسید افزایش معنی داری را از خود نشان دادند. این نتایج نشان می دهد که گیاه برای مقابله با تنش اکسیداتیو ناشی از افزایش گونه های فعال اکسیژن، ترکیباتی مانند پرولین، قند محلول و آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی را تغییر و افزایش می دهد. در این مطالعه، غلظت 01/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید با بیشترین میزان شاخص های رشدی و کمترین میزان تنش به عنوان غلظت بهینه در این گیاه معرفی می شود.