بررسی راهکارهای افزایش تجزیه زیستی تری کلرواتیلن با جدایه ایرانSphingopyxis ummariensis باکتری

در تحقیق حاضر، برای تجزیه زیستی ماده آلاینده تری کلرواتیلن (TCE) از باکتری محلی هوازی Sphingopyxis ummariensis جدایه ایران استفاده شد. این باکتری در حضور TCE به عنوان تنها منبع کربن رشد نموده و در غلظت اولیه mM 5 در زمان 48 ساعت 6/15% از این ترکیب را تجزیه نمود. برای افزایش بازده حذف TCE، چهار ماده گلوگز، تولوئن، گلوکز/عصاره مخمر و فنل/نوترینت براث به عنوان منبع کربن هم سوبسترا استفاده شد که بیشترین درصد حذف با استفاده از گلوکز/عصاره مخمر به میزان 3/16% به دست آمد. همچنین، سازگار نمودن این سویه با TCE، موجب افزایش تجزیه زیستی شد به گونه ای که در غلظت اولیه mM 5 میزان تجزیه TCE به عنوان تنها منبع کربن از 6/15 تا 1/39% افزایش یافت. در این شرایط و در حضور هم سوبسترای بهینه، تجزیه زیستی TCE تا 43% افزایش یافت. افزایش غلظت TCE از 5/0 تا mM 5، باعث کاهش توده سلولی و تجزیه زیستی شد. بیشترین تجزیه زیستی برای سویه های سازگاریافته و در حضور گلوکز/عصاره مخمر و در غلظت mM TCE 5/0 به میزان 8/94% و با سرعت mg/l. h 6/1 به دست آمد.