بهینه سازی تولید آنزیم آمیلاز در باکتری مقاوم به سرمای sp. ATR812 Janthinobacterium با استفاده از روشResponse Surface Methodology

آمیلاز (EC 3. 2. 1. 1) یکی از مهم ترین آنزیم های صنعتی است که کاربردهای گسترده ای در صنایع مختلف دارد. این آنزیم پیوند گلیکوزیدی (4-1) α را در نشاسته هیدرولیز کرده و محصولاتی با وزن مولکولی کمتر مثل گلوکز، مالتوز و مالتوتریوز تولید می کند. هدف از انجام این پژوهش بهینه سازی شرایط رشد و تولید آنزیم آمیلاز در باکتری مقاوم به سرمای sp. Janthinobacterium می باشد. شرایط رشد و تولید آنزیم آمیلاز در مرحله اول با استفاده از روش تک متغیره برای متغیرهای دما،pH ، منبع کربن، منبع نیتروژن، درصد نشاسته و میزان تلقیح بهینه سازی شد. در مرحله بعدی به منظور بررسی اثر برهم کنش بین متغیرهای مختلف بهینه متغیرسازی به روش طراحی روی سطح پاسخ (Response Surface Methodology) صورت گرفت. شناسایی مولکولی جدایه با استفاده از ژن S rRNA16 نشان داد که باکتری به جنس Janthinobacterium تعلق دارند. روش تک متغیره نشان داد که متغیرهای دما، pH و درصد نشاسته بیشترین تاثیر را در تولید آنزیم دارا می باشند. مقایسه شرایط قبل و بعد از بهینه سازی نیز مشخص می سازد که میزان تولید انزیم از 094/0 به 116/0 واحد آنزیمی افزایش می یابد. در نتیجه اعمال شرایط بهینه شده با استفاده از روش RSM، ترشح آنزیم به میزان 434/0 واحد آنزیمی افزایش پیدا می کند.