بررسی تاثیر طرحواره درمانی بر افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال وسواسی

بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی ویژگی های مشترک ترس، تردید و نگرانی مفرط و افکار ناخواسته وسواسی را تجربه می کنند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر طرحواره درمانی بر افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال وسواسی انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهشی حاضر بیماران زن مراجعه کننده به روانپزشک و پزشک عمومی بودند که به روان شناس بالینی ارجاع داده شده بودند که از بین آنها 16 نفر بیمار مبتلا به اختلال وسواس به صورت در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. این بیماران با استفاده از مصاحبه تشخیصی و ویراست دوم پرسشنامه افسردگی بک (2000) ، پرسشنامه اضطراب بک (1988) و پرسشنامه های وسواسی جبری مادزلی (1977) در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 2 هفته ای مورد بررسی قرارگرفتند. سپس گروه آزمایش در 8 جلسه (90 دقیقه ای) تحت طرحواره درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. داده های بدست آمده با روش تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل بعد از اجرای درمان ها در متغیر افسردگی و اضطراب تفاوت معنی داری ایجاد می شود (0/01=P). همچنین این تاثیر در مرحله پیگیری نیز قابل مشاهده بود. نتایج پژوهش حاکی از بررسی تاثیرطرحواره درمانی بر اختلال وسواسی-جبری بر کاهش وسواسی-جبری، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری می باشد. لذا درمان های روانشناختی در این بیماران مفید به نظر می رسد.