پیش بینی رضامندی زوجیت براساس ویژگی های شخصیتی و نیازهای بنیادین روان شناختی با میانجیگری سلامت روان درمادران دختران تیزهوش*

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضامندی زوجیت بر اساس ویژگی های شخصیتی و نیازهای بنیادین روان شناختی با میانجیگری سلامت روان در مادران دختران تیزهوش انجام شد. پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مادران دانش آموزان تیز هوش دوره اول متوسطه شهر تهران بودند. در این پژوهش 245 مادر شرکت کردند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شده بودند. ابزارهای این پژوهش مقیاس ویژگی های شخصیتی نئو، نیازهای بنیادین روان شناختی، سلامت عمومی و رضامندی زوجیت افروز بود. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و مدل یابی معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار AMOSبا استفاده از شاخص های آزمون مجذور کای، شاخص برازش تطبیقی (CFI) ، و ریشه دوم میانگین خطای تقریب (RMSEA) تحلیل شد. یافته ها نشان داد که از بین صفات شخصیتی، روان رنجورخویی به صورت منفی و وظیفه شناسی و برون گرایی به صورت مثبت بر رضامندی مادران اثر داشته است (05/0p<). نیازهای بنیادین روان شناختی به صورت مثبت و معنادار بر رضامندی مادران اثر داشته است (05/0p<). سلامت روان به صورت منفی و معنادار بر رضامندی مادران اثر داشته است (05/0p<). سلامت روان اثر روان رنجورخویی بر رضامندی را به صورت منفی و اثر برونگرایی و وظیفه شناسی بر رضامندی را به صورت مثبت و معنادار میانجیگری کرده بود و سلامت روان اثر نیازهای بنیادین روان شناختی بر رضامندی را به صورت مثبت و معنادار میانجیگری کرده بود (05/0p<). بر اساس نتایج مشخص شد صفات شخصیتی (روان رنجورخویی به صورت منفی و وظیفه شناسی و برونگرایی به صورت مثبت) ، و نیازهای بنیادین روان شناختی با میانجیگری سلامت روان بر رضامندی مادران دختران تیزهوش اثر داشته است. بنابراین، در این حوزه با در نظرگرفتن نیازهای بنیادین، صفات شخصیتی و سلامت روان به برنامه خانواده محور نیاز است تا رضایت مندی زوجیت افزایش یابد.