بررسی تاثیر اشتغال رسمی و غیررسمی زنان بر کیفیت زندگی آنان در شهر تهران

زنان یکی از ارکان اصلی در تامین سلامت نسل های آینده هستند و اشتغال، بخشی مهم از زندگی فرد شاغل را تشکیل می دهد. تغییر نقش های سنتی زنان و تقاضای روزافزون آنان برای مشارکت در عرصه های مختلف، به واقعیت انکار ناپذیر جامعه ایران تبدیل شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر اشتغال رسمی و غیررسمی بر کیفیت زندگی زنان بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مقطعی در بازه زمانی دی ماه سال 1395 تا مرداد 1396 بر روی 112 زن شاغل رسمی و به همین تعداد زن شاغل غیررسمی که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. برای بررسی کیفیت زندگی زنان، از پرسشنامه استاندارد SF-36 به عنوان یک ابزار معتبر برای اندازه گیری کیفیت زندگی افراد استفاده شد. همچنین از آزمون های آماری من- ویتنی و تی مستقل استفاده گردید. داده ها در نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 وارد شدند. تحصیلات 49/1 درصد از زنان شاغل در بخش غیررسمی، زیردیپلم بود و 40/01 درصد از زنان شاغل در گروه سنی کمتر از 24 سال قرار داشتند. میانگین امتیاز کیفیت زندگی در زنان شاغل در بخش رسمی 13/6 ± 78/95 نسبت به زنان شاغل در بخش غیر رسمی 10/21± 84/77 در سطح بالاتری قرار داشت (0/05>P). بحث و نتیجه گیری: با توجه به رشد روزافزون بخش غیررسمی به علت مسائل اجتماعی و اقتصادی، زنان شاغل در بخش غیررسمی نیز افزایش پیدا کردند. از جمله مشکلات بخش غیررسمی؛ نبود حقوق مکفی، نداشتن بیمه و غیره می باشد. نظارت و دخالت دولت در بخش غیر رسمی به وسیله وضع قوانین یکی از راه های اجرایی برای رفع مشکلات زنان شاغل در بخش غیر رسمی کشور می باشد.