بررسی عددی اثر افزودن ذرات آلومینیومی به بستر جاذب بر عملکرد سیستم های تبرید جذب سطحی

در این پژوهش، به بررسی تاثیر افزودن ذرات آلومینیومی به بستر ذرات جاذب متخلخل بر عملکرد چیلرهای جذب سطحی پرداخته شده است. برای این منظور، یک بستر جاذب با مبدل گرمایی صفحه-تخت و فین های مستطیلی به صورت سه بعدی و به روش حجم محدود شبیه سازی شده است. همچنین از سیلیکاژل SWS-1L-آب به عنوان جفت کاری استفاده شده است. به منظور بررسی اثر افزودن ذرات آلومینیومی بر عملکرد سیستم، بستر جاذب در دو حالت در حضور فین های مستطیلی و عدم حضور فین ها مورد ارزیابی قرارگرفته است. نتایج نشان داد، استفاده از ذرات آلومینیومی موجب افزایش ضریب هدایت گرمایی بستر و درنتیجه کاهش زمان چرخه شده و درنهایت سبب افزایش توان سرمایش مخصوص می شود. ولی در مقابل، ضریب عملکرد سیستم را کاهش می دهد. همچنین نتایج نشان داد که افزودن ذرات آلومینیومی در حضور فین موجب افزایش بیشتر توان سرمایش مخصوص شده که این افزایش با افزایش ابعاد بستر تشدید می گردد، هرچند کاهش ضریب عملکرد سیستم در این حالت بیشتر از حالت بدون فین می باشد.