تاثیر زمان و مکان بر نشوز زوجه و ضمانت اجرایی آن با تکیه بر آرای امام خمینی(س)

تاثیر مقتضیات هر عصر بر استنباط احکام، از مسلمات شریعت خاتم است و در سخنان برخی از فقها به این واقعیت اشاره شده است. در میان ایشان، امام خمینی، مبانی نظریه تعیینکننده بودن دو عنصر زمان و مکان در اجتهاد را مطرح کردند. بحث اطاعت زن از همسر در حیطه وظایف واجب و نشوز و امتناع وی از پذیرفتن این امر، در زمره مقررات متغیر است که تحت تاثیر برخی مولفه های زمانی و مکانی مانند عرف، بنای عقلا، مصالح و مفاسد، به واسطه
تغییر موضوع، متعلق، ملاک حکم متحول می شود و زمان و مکان میتواند در خصوص آن، نقش بسزایی را ایفا کند؛ بدین علت که مصادیق تمکین و نشوز، به طور دقیق در فقه بیان نشده و تنها موارد محدودی تصریح شده است و در موارد دیگر، باید عرف و عادات اجتماعی را ملاک قرار داد. به علاوه، در این حوزه احکام غالبا امضایی است و لذا امکان درک پاره ای از مصالح و مفاسد آن برای عقل وجود دارد. ضمانت اجرایی نشوز زوجه نیز با تغییر شرایط زمانی و مکانی در بستر فرهنگهای گوناگون، متحول میشود؛ بنابراین در تعیین جزئیات نشوز زوجه و ضمانت اجرایی آن مولفه های بسیاری موثر است و نمیتوان ضابطهای مشخص ارائه نمود.