اثرات پیش درمانی سیترولین بر روی فشار ایزومتریک حلقه های آئورت ایزوله جدا شده از موش رت

زمینه مطالعه: دستیابی به یک ترکیب موثر ولی با عوارض کمتر، برای پیشگیری و درمان فشار خون بالا در سال های اخیر مورد توجه بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر پیش درمانی سیترولین روی انقباض قطعات ایزوله عروقی جدا شده از آئورت موش صحرایی بوده است. شانزده موش صحرایی نر نژاد ویستار (g 350-300) به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. به گروه شاهد یک میلی لیتر آب مقطر تزریق شد، در حالی که حیوانات گروه آزمون مقدار mg/kg 200 سیترولین از راه صفاقی، برای مدت 7 روز دریافت کردند. آئورت های قفسه سینه آنها بلافاصله بیرون آورده شده و در محلول حاوی (KHS) اKerebs-Henseleit قرار داده شدند. آئورت از بافت های اطراف تمیز شد و در حضور OC2 %5+O2 95% به چند حلقه 3 میلی متری تقسیم شدند. حلقه های آئورت به 6 زیرگروه تقسیم شدند و در حمام بافت حاوی KHS در دمای C 37 معلق شدند. حلقه های جدا شده توسط فنیل افرین) (Phe) یا mmol 60 پتاسیم کلراید (KCl) منقبض شدند. پس از ایجاد کفه، غلظت تجمعی از استیل کولین (ACh) برای ایجاد شل شدگی به حمام بافت افزوده شد. اثرات سیترولین بر شل شدگی و نقش نیتریک اکساید (NO) با استفاده از L-NAME به عنوان یک ابزار فارماکولوژیک، مورد بررسی قرار گرفت. تزریق موش ها با سیترولین به طور معنی داری (05/0>P) باعث کاهش انقباض عضلانی ناشی از Phe شد. سیترولین همچنین، به طور معنی داری (01/0>P) انقباض ناشی از KCl و L-NAME+Phe را کاهش داد. اما، اضافه شدن دوزهای تجمعی از ACh به طور معنی داری (001/ 0>P) باعث کاهش انقباض ناشی از Phe، اما نه ناشی از KCl و L-NAME+Phe، در گروه کنترل و دریافت کننده سیترولین شد. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان می دهد که سیترولین می تواند سبب کاهش انقباض عروقی از طریق آزاد کردن NO در رگ ها شود.