ارزیابی اثرات تغییرات اقلیمی بر تغییرات آسایش حرارتی بیرونی با استفاده از شاخص دمای معادل فیزیولوژیکی (PET) در شهر مشهد

در دهه های اخیر گرمایش زمین سبب مرگ هزاران نفر در جهان شده است. این امر سبب گردیده تا برنامه ریزی شهری با چالش عمده تغییرات اقلیمی و لزوم کاهش تاثیرات آن دست به گریبان شود. این امر سبب شده تا دغدغه های کاهش و انطباق با این مخاطرات در ابعاد مختلف زندگی شهری به سمت ارتقا سلامت انسان ها سوق پیدا نماید. اهداف: تحقیق حاضر باهدف بررسی تاثیرات تغییرات اقلیمی ناشی از موج گرما برآسایش حرارتی بیرونی در شهر مشهد است. روش گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای و استفاده از داده های ایستگاه هواشناسی شهر مشهد در بازه زمانی ده ساله (2017-2007) بوده است. روش تحلیل، استفاده از فن نرم افزارهای ریمن [1] و اکسل [2] در شهر مشهد است. شاخص مورداستفاده، دمای معادل فیزیولوژیکی [3] به عنوان پراستفاده ترین شاخص سنجش آسایش حرارتی بیرونی است. نتایج نشان می دهد که تغییرات اقلیمی و تاثیرات موج گرما در شهر مشهد در ماه های تیر و مرداد بر روی آسایش حرارتی بیرونی تاثیر گذاشته است و سبب شده تا در این ماه ها، سلامت انسان ها بیشتر به خطر بیافتد. همچنین بررسی های تغییرات آسایش حرارتی بیرونی در فصل زمستان این شهر نشان می دهد که میزان گرم شدن این فصول روند سریعی را در پیش گرفته است، به طوری که در طی ده سال میزان آسایش حرارتی بیرونی به میزان 4/1+ درجه سانتی گراد در اسفندماه افزایش داشته است، این عدد در فصل تابستان و تیرماه به عدد 1/1+ می رسد. همچنین بررسی ها نشان می دهد که فصول تابستان و بهار این شهر در حال ورود به محدوده تنش گرمایی است حال آنکه فصول سرد آن به سمت گرم تر شدن و ورود به محدوده آسایش حرارتی بیرونی است.