تاثیر امتیاز وضعیت بدنی میش در زمان جفتگیری بر صفات وزن بدن و تعداد بره در گوسفندان خالص و آمیخته زل

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر امتیاز وضعیت بدنی میش بر صفات وزن بدن بره و تعداد بره در هر زایش بود. بدین منظور امتیاز وضعیت بدنی 132 راس میش (50 میش آمیخته زل و دالاق و 82 میش زل) ، در زمان جفتگیری مورد بررسی قرار گرفت. میش ها در محدوده سنی دو تا چهار سال و دامنه وزنی 5/34 تا 5/63 کیلوگرم قرار داشته و از نظر امتیاز وضعیت بدنی به پنچ گروه با فاصله یک واحد (1 تا 5) تقسیم شدند. میش های با امتیاز 3 و 5 به ترتیب بیشترین و کمترین فراوانی را داشتند. در مقایسه گوسفندان زل با آمیخته زل و دالاق، بره های آمیخته وزن تولد تا شیرگیری بیشتری را نشان دادند (05/0 > p). درصد دوقلوزایی نیز در گوسفندان آمیخته بیشتر از زل بود (001/0 > p). اثر نمره بدنی میش بر وزن بره ها در سنین مختلف و تعداد نتاج در هر زایش، معنی دار بود (05/0 > p). بره های میش هایی با امتیاز بدنی 4 و 5 وزن بدن بیشتری در زمان تولد، یک ماهگی و شیرگیری نشان دادند (05/0 > p). بیشترین درصد دوقلوزایی در میش هایی با امتیاز بدنی 3 و بیشتر مشاهده شد (05/0 > p). با توجه به اثر امتیاز وضعیت بدنی میش بر میزان دوقلوزایی و وزن بدن بره ها، پیشنهاد می شود که به منظور دستیابی به عملکرد تولیدی و تولیدمثلی بهتر در میش های نژاد زل حداقل امتیاز وضعیت بدنی 3 در مدیریت گله درنظر گرفته شود.