اثر متقابل سمیت آفلاتوکسین ب 1 و زیرالنون بر ایمنی سلولی و هومورال ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

مواد غذایی در معرض طیف گسترده ای از آلودگی های مایکوتوکسینی مانند آفلاتوکسین ب 1 و زیرالنون هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی همزمان آثار سموم آفلاتوکسین ب 1 و زیرالنون انجام گرفت. به این منظور 540 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین-کمان (2/0±0/3گرم) در قالب 9 تیمار متشکل از 3 سطح آفلاتوکسین ب 1 (0، 25 و ppb50) و 3 سطح زیرالنون (0، 200 و ppb 400) به مدت 30 روز پرورش یافتند. تعداد گلبول های قرمز و سفید و همچنین برخی فراسنجه های ایمنولوژیکی از جمله سطح فعالیت لیزوزیم سرم،پادتن، تکثیر لنفوسیت، مسیر فرعی کمپلمان و قدرت فاگوسیتوزی سلول های فاگوسیتیک خون محیطی (تست برداشت NR) ، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطح فعالیت لیزوزیم، پادتن و تعداد گلبول های قرمز و سفید تحت تاثیر سموم قارچی موجود در جیره های آزمایشی قرار نگرفتند (05/0 < p) ، اما شاخص مسیر فرعی کمپلمان دارای اختلاف معنی دار بوده (05/0 ≥p) ، به طوری که تنها تحت تاثیر سطوح مختلف آفلاتوکسین ب 1 قرار گرفت و کم ترین میزان آن در تیمار حاوی ppb50 و بیش ترین مقدار آن در تیمار شاهد (بدون سم) مشاهده گردید. شاخص های تکثیر لنفوسیت و تست برداشت NR نشان دادند که سموم آفلاتوکسین ب 1 و زیرالنون به صورت هم افزایی بر سیستم ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان تاثیرگذار بوده است (05/0 ≥p) ، به طوری که کم ترین میزان آن ها نسبت به تیمار شاهد، به ترتیب در تیمار ppb 50 آفلاتوکسین ب 1 و تیمار حاوی ppb 50 آفلاتوکسین ب 1 - ppb 200 زیرالنون مشاهده گردید. وجود همزمان سموم آفلاتوکسین ب 1 و زیرالنون در جیره غذایی از طریق اثر هم افزایی موجب تضعیف سیستم ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان می گردد.