بررسی تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

نارسایی قلبی بیش از سایر بیماری های مزمن باعث اختلال در کیفیت زندگی بیماران می شود. برای بهبود کیفیت زندگی بیماران می توان از درمان های دارویی و غیر دارویی استفاده کرد. از جمله درمان های غیردارویی، آرام سازی پیشرونده عضلانی است و در این پژوهش به بررسی تاثیر آن بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی پرداخته شد. در این کارآزمایی بالینی، 70 نفر از بیماران به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند و سپس پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و MLHFQ را تکمیل کردند. پس از 5 جلسه آموزش آرام سازی پیشرونده عضلانی در گروه آزمون و یک ماه پیگیری بیماران، پرسشنامه ها دوباره تکمیل شد. برای تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری کای اسکوئر، تی مستقل و زوجی در SPSSver24 استفاده شد. میانگین کیفیت زندگی قبل از مداخله در بیماران گروه کنترل 4/49 و در گروه آزمون 68/54 بود که اختلاف معنی داری نداشتند. بعد از مداخله، میانگین کیفیت زندگی بیماران گروه کنترل به 57/52 و گروه آزمون به 25/47 رسید و کاهش معنی دار میانگین کیفیت زندگی بیماران گروه آزمون بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله نشان دهنده بهبود کیفیت زندگی این گروه و تاثیر مداخله در بهبود کیفیت زندگی این بیماران بود. آرام سازی پیشرونده عضلانی نسبت به گروه کنترل (افت کیفیت زندگی) باعث بهبود معنی دار کیفیت زندگی شد. از این رو می توان نتیجه گرفت که آرام سازی پیشرونده عضلانی بر بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی موثر است.