عملکرد پیش پردازنده AERMET در محاسبه پارامترهای لایه مرزی و بررسی تاثیر آن بر خروجی های غلظت مونوکسید کربن در مدل AERMOD در مقایسه با داده های جو بالا

با توجه به حساسیت زیاد مدل های گوسی به ورودی های هواشناسی، لازم است تا داده های هواشناسی با دقت بالایی وارد مدل گردد. با توجه به در دسترس نبودن اطلاعات هواشناسی در تمامی نقاط کشور به خصوص داده های جو بالا، لذا استفاده از فرمول های نیمه تجربی به منظور تخمین پارامترهای لایه مرزی اجتناب ناپذیر بوده که باعث ایجاد خطا در شبیه سازی لایه مرزی و همچنین خروجی های غلظت خواهد شد. در این مقاله به بررسی اثرات استفاده از داده های تخمینی جو بالا بر مقادیر غلظت خروجی مدلسازی خواهیم پرداخت. برای این منظور مدل AERMOD View 8. 9 یکبار با داده های واقعی جو بالا و یکبار با داده های تخمینی، در شرایط یکسان اجرا شده است. از آزمون های آماری مستقل t (T-Student) و لون (LEVENE) به منظور بررسی تفاوت های معنی دار بین غلظت ها در دو حالت فوق استفاده شده است. نتایج نشان داد که استفاده از داده های تقریبی جو بالا منجر به خطا در غلظت آلاینده ها تا 63 درصد، در مدلسازی کوتاه مدت و تا 33 درصد، در مدلسازی بلند مدت خواهد شد که رقم قابل توجهی است. همچنین تفاوت های آشکاری در محاسبات پارامترهای لایه مرزی در دو حالت وجود دارد که تحلیل های آماری نشان دهنده معنی دار بودن (0/00=p) این تفاوت ها بود. میزان اختلاف بین پارامترهای لایه مرزی در این دو حالت برای ارتفاع لایه مرزی همرفتی، گرادیان دمای پتانسیل و مقیاس سرعت (همرفتی) به ترتیب برابر 19 و 48 و 7/1 درصد بوده است. استفاده از داده های واقعی جو بالا در مدلسازی ها ضروری بوده و در غیر این صورت نتایج مدلسازی باید در یک دامنه اطمینان با درصد خطا مشخص بیان گردد.