رخساره های سنگی و محیط رسوبی بخش قدیر از سازند نایبند در منطقه معادن زغالسنگ پروده، شرق ایران مرکزی

نهشته های بخش قدیر از سازند نایبند در خاور ایران مرکزی گسترش بسیار زیادی دارند. بررسی رخساره های سنگی و محیط رسوب گذاری بخش قدیر از سازند نایبند به سن تریاس فوقانی در بلوک طبس در خاور ایران مرکزی، منجر به شناسایی نهشته های دشت ساحلی، دلتایی و دریای باز شده است. با توجه به شواهد صحرایی، ویژگی های رخساره ای و شکل هندسی لایه ها، این بخش از دو رخساره سنگی سیلیسی و کربناته تشکیل شده است. رخساره های آواری شامل 4 رخساره ماسه سنگی (دانه متوسط) Sr، Sh، Sp و St و 3 رخساره سنگی دانه ریز Fl، Fm، (Sr) Fl / (Fl) Sr و یک رخساره زغالی (C) است. رخساره های کربناته نیز در اندازه دانه درشت (کلسی رودایت) و دانه متوسط (کالک آرنایت) شناسایی شدند. با توجه به مطالعات صحرایی، آزمایشگاهی و شناسایی رخساره های سنگی، محیط های دشت ساحلی، دلتایی (شامل دشت دلتایی، بخش بالایی جلو دلتا، بخش انتهایی جلو دلتا و پاشنه دلتا) و دریای باز برای بخش قدیر شناسایی شد که این بخش از سازند نایبند تحت نفوذ جریان های جزرومدی قرار گرفته است.