شناسایی و رتبه بندی مولفه های اجتماعات کاری برای تسهیل اشتراک دانش و تجارب در بین اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

به دلیل پیچیدگی آموزش پزشکی و اهمیت آموزش در حیطه علوم پزشکی، توجه به فراهم نمودن بستری مناسب برای مقابله با این پیچیدگی و امکان توسعه مداخلات در امر آموزش مسئله ای ضروری است. اجتماعات کاری یکی از راهکارهای توسعه مداخلات بجا و مناسب جهت آموزش کارآموزی پزشکی به صورت موثرتر است که می تواند به اعضای هیات علمی و دانشجویان در مقابله با پیچیدگی های آموزش پزشکی کمک کند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و رتبه بندی مولفه های اجتماعات کاری در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت.
ر وش ها: روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی - پیمایشی بود. جامعه آماری شامل اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1396 به تعداد 802 نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 210 نفر از بین روسا و مدیران دانشکده ها و مراکز تحقیقاتی، مدیران گروه های آموزشی، مدیران پژوهشی، معاونین آموزشی و پژوهشی، اعضای گروه های پژوهشی که رتبه علمی استاد، دانشیار و استادیاری که سابقه شرکت در دو یا بیش از دو کارگاه آموزشی داشتند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته 35 گویه ای بود که نسبت روایی محتوایی 0/78، شاخص روایی محتوایی 0/92، پایایی ابزار 0/89 و ضریب همبستگی درون رده ای 0/92 بدست آمد. داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون فریدمن) به کمک نرم افزارهای SPSS، Excel و Mont Carlo PCA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس تحلیل عاملی اکتشافی، شش مولفه اجتماعات کاری مشتمل بر رهبری مشارکتی؛ اهداف؛ ساختار رسمی و غیررسمی؛ مرز و اندازه؛ و تعاملات جمعی شناسایی شد. نتایج آزمون فریدمن نیز نشان داد رهبری مشارکتی با میانگین 4/60 مهم ترین مولفه اجتماعات کاری می باشد. مولفه های اهداف (3/86) ، ساختار غیررسمی (3/21) و مرز و اندازه (3/12) در رتبه های بعدی قرار گرفتند. مولفه های تعاملات جمعی و ساختار رسمی (3/10) نیز کم اهمیت ترین مولفه ها بودند. براساس نتایج پژوهش، مولفه های مهم اجتماعات کاری به منظور اشتراک دانش و تجربیات بین اعضاء مشتمل بر رهبری مشارکتی، اهداف و ساختار غیررسمی شناسایی گردید. در این پژوهش مشخص شد با توجه به رویکرد شکل گیری، سبک های مدیریت، نوع مشارکت اعضاء، و نوع و نحوه حضور اعضاء در اجتماعات، می توان نوع ساختار این اجتماعات را تعیین نمود. همچنین جنبه رسمی ساختار اجتماعات کاری نیز اهمیت کم تری نسبت به جنبه غیر رسمی داشت.